De sisymbre ( Sisymbrium officinale ) behoort net als kool tot de familie Brassicaceae! Het werd ook ingedeeld in een ander geslacht, daarom wordt het ook wel Erysimium officinale genoemd , wat hetzelfde geslacht is als muurbloem ravenelle ( Erysimum cheiri ), ook van de kruisbloemigenfamilie. Sisymbra, dat als onkruid wordt beschouwd, komt veel voor in de meeste gematigde streken van de wereld en wordt vooral gewaardeerd om zijn therapeutische deugden die verband houden met de keel.
De sisymbre, voor de heldere stem
Sisymbrium officinale , sisymbre of vrijdragend gras, maar ook haaggras, vélar * of barbarée is daarom een eenjarige plant met penwortel die in Frankrijk gemakkelijk groeit in puin en aan de randen van wegen.
Met een hoogte van 30 tot 80 cm of soms zelfs 1 meter, draagt de hoofdsteel dunne bloeiende takken, bijna loodrecht, wat de sisymbre een slungelig silhouet geeft.
De bladeren zijn diep verdeeld met een terminale lob, langwerpig, veel groter dan de andere en begiftigd met 2 atria loodrecht op de hoofdnerf.
De kleine bloemen zijn lichtgeel, met 4 kruisbloemblaadjes, kenmerkend voor Brassicaceae. Ze bloeien de hele zomer, van mei tot ongeveer september. Uitdrogende gedroogde vruchten, siliques genaamd, zijn kort en stijf.
De bovengrondse delen van de plant bevatten glucosinolaten, dit zijn zwavelhoudende heterosiden, die systematisch secreties in de luchtwegen veroorzaken. Zaden die cardioactieve stoffen bevatten, mogen echter niet worden gebruikt.
De geneeskrachtige deugden van sisymbre
Het zijn de slijmoplossende en mucolytische deugden die de sisymbre beroemd hebben gemaakt in de kruidengeneeskunde, met name onder zangers die het slachtoffer zijn van stemverlies. In feite verlicht het de pijn van aandoeningen van het strottenhoofd en de keelholte, in het algemeen, met een gunstige werking in geval van heesheid, stemverlies, keelpijn en droge of olieachtige hoest.
De slijmverdunnende eigenschappen hebben hun effecten aangetoond op niet-ernstige, goedaardige, niet-chronische bronchitis.
De sisymbre blijkt ook interessant te zijn als stimulerend en antiscorbuticum.
De sisymbre, waarvan alleen de bovengrondse delen worden gebruikt, kan worden gekocht in apotheken, of verzameld in de natuur (in een gebied dat geen pesticiden ontvangt) of in de tuin, tijdens de zomerbloeiperiode. De plant wordt op verschillende manieren gepresenteerd en gebruikt:
- infusie: 30 tot 40 g bladeren en bloeiende toppen / 1 liter (3 tot 4 kopjes maximaal / dag), om 10 tot 15 minuten te trekken en te zoeten met honing,
- als een gorgeldrank, van de zoete infusie van honing,
- op siroop: 30 tot 40 g bladeren en bloemtoppen / 1 liter koken tot een derde. Filtreer en voeg 200 g honing toe voor het opwarmen in een dubbele ketel tot de consistentie van een siroop wordt verkregen.
- in zuigtabletten, extracten of oertinctuur, volgens de instructies van de apotheker.
De sisymbre in de keuken
Sisymbre-bladeren zijn eetbaar, hebben een beetje de smaak van niet-pittige kool en worden rauw gegeten in salades, bij voorkeur als ze jong zijn, of gekookt, als groente.
* pas op voor verwarring met de term "velair", die ook wordt gegeven aan soorten van het geslacht Erysimum, die een zekere toxiciteit hebben vanwege de cardiotonische heterosiden die ze bevatten.
Het gebruik van planten voor genezing moet gebeuren door eerst advies in te winnen bij een arts, apotheker of kruidkundige. Zwangere vrouwen, mensen met chronische en ernstige ziekten of die medicijnen gebruiken, dienen een arts te raadplegen voordat ze zelfmedicatie toedienen, wat bijwerkingen kan veroorzaken, waaronder geneesmiddelinteracties.
(foto credit: John Tann - CC BY 2.0)