Kolen, die behoren tot de grote Bracicaceae-familie, zijn de essentiële groenten voor herfst en winter , die historisch vanuit West-Europa naar ons toekomen. Er zijn niet alleen vele soorten, sommige worden rauw gegeten, andere gekookt, maar bovendien zijn ze van ongeëvenaarde voedingsrijkdom.
Alle kolen en verschillende soorten
Broccolikool ( Brassica oleracea var. Italica )
Met een hoogte van 50 tot 70 cm vormt deze rechtopstaande kool groene bloemtoppen die geplukt moeten worden als ze ongeveer tien centimeter zijn, voordat ze bloeien. Het wordt op grote schaal geconsumeerd sinds de teelt ervan in de jaren negentig grotendeels nieuw leven werd ingeblazen.
- Broccoli kweekblad
Spruitjes ( Brassica oleracea var. Gemmifera )
Echte "koolboom" die 1 m hoog wordt en kleine appels produceert op de stam en in de oksels van de bladeren die kunnen worden geplukt zodra ze een diameter van 2,5 tot 3 cm hebben. De passage van een kleine gelei voor het plukken maakt deze minder sterk naar smaak.
- Spruitkweekblad
Chinese kool
Pe-tsai, Peking-kool ( Brassica rapa var. Pekinensis ) en paksoi, Chinese kool ( Brassica pekinensis var. Chinensis ), zijn de twee grote Chinese kool, die geen stengels hebben, erg mals en vrij fijn van smaak. De eerste ziet eruit als snijsla en de tweede ziet eruit als snijbiet.
- Chinese kool kweekblad
Bloemkool ( Brassica oleracea var. Botrytis )
Dit zijn de bloemknoppen die een grote crèmewitte kop vormen die in de bladeren zit. Hybride rassen maken het mogelijk om paarse, roze of zelfs gele bloemkolen te hebben.
- Bloemkool kweekblad
Boerenkool ook wel boerenkool of boerenkool genoemd ( Brassica oleracea var. Acephala )
De bladeren zijn erg gekruld aan de randen, erg ingesprongen, groot en langwerpig, maar vormen geen appel. Het wordt gegeten als sluitkool.
- Kale cultuur blad
Sluitkool ( Brassica oleracea var. Capitata )
Het verschijnt als een rozet van gladde bladeren van 30 tot 60 cm hoog en breed, en vormt een appel met strakke bladeren. We kunnen savooikool onderscheiden, herkenbaar aan de bladeren in reliëf of blaren, en sluitkool, de ideale kool voor het maken van zuurkool. Rode kool is een soort sluitkool met paarsachtig blad.
Koolrabi ( Brassica oleracea var. Gongylodes )
De stengel heeft de vorm van een gezwollen bol, dat is het deel dat we eten, ongeveer zo groot als een grote sinaasappel. De kleur kan variëren van wit tot paars tot lichtgroen. Lange tijd buiten beschouwing gelaten vanwege het negatieve imago dat het tijdens de Tweede Wereldoorlog had achtergelaten, is het up-to-date gebracht vanwege zijn smaak tussen kool en raap met een lichte geur van hazelnoot.
- Koolrabi kweekblad
Romanesco-kool ( Brassica oleracea var. Botrytis )
Het gaat om een vorm van bloemkool met meer gele appel, die uit Italië naar ons komt en die Frankrijk al enkele jaren adopteert, misschien vanwege zijn "ontwerp" zo origineel met zijn torentjes. piramidevormig kegelvormig.
- Romanesco koolgewasblad
Koolraap ( Brassica napus var. Napobrassica )
Anders dan andere kool vormt koolraap een grote knolwortel die eruitziet als een grote gele raap. Het wordt ook wel raapkool genoemd.
De voedings- en gezondheidsvoordelen van kool
De antioxidanten die onze cellen beschermen tegen veroudering zijn bijzonder gewild in ons voedsel en kool bevat veel (flavonoïden, carotenoïden ...), vooral koolbroccoli.
Het calcium in kool, vooral Chinese kool, heeft in een interessante verhouding ook het voordeel dat het veel beter door het lichaam wordt opgenomen dan het calcium in zuivelproducten.
De vitamine K1 die door kool wordt aangeboden, is des te interessanter omdat het, in combinatie met calcium, osteoporose helpt voorkomen.
De vitamine B9- kool is essentieel en waardevol voor de goede ontwikkeling van de foetus: bloemkool, broccoli, spruitjes worden geconsumeerd door zwangere vrouwen!
Kool bevat ook vezels , interessant voor de darmtransit, eiwitten, in aanzienlijke hoeveelheden, kalium ...
Uiteindelijk voorkomt kool visusstoornissen en osteoporose, vooral door veroudering, reguleert het de darmtransit, maar het is ook een "detox" -groente die een rol zou spelen bij het voorkomen van bepaalde kankers. Het is daarom heel gezond om ze regelmatig te consumeren, gekookt, bij voorkeur gestoomd of nog beter rauw.
Tips voor het koken van kool
Je bent bang voor de sterke kookgeuren van kool vanwege de zwavel die het bevat, moeite met verteren of gas. Hier leest u hoe u dat allemaal kunt vermijden.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gezegd, is het beter om de kool niet te blancheren, want hoe langer hij kookt, hoe meer zwavel er vrijkomt, waardoor bovendien veel voedingsstoffen en vitamines verloren gaan. Liever niet te lang stomen in de pan zodat de kolen "al dente" zijn.
Voor het koken in water, vergeet niet om een flinke snuf zuiveringszout in het kookwater te doen om de kool beter verteerbaar te maken, gas te vermijden en het koken te versnellen!
En om uw gasten te verrassen, uw kinderen van kool te laten houden of gewoon de ideeën om het rauw of gekookt te koken af te wisselen, kunt u verwijzen naar het boek "Kool, ster in de keuken!" door Delphine Pocard met 60 smakelijke recepten! ( Terre Vivante-edities - 23 september 2016 - € 12 ). Begeleid door een inleiding geschreven door Angélique Houlbert, diëtiste-voedingsdeskundige, weet u alles over kool en zult u overtuigd zijn van de voordelen van het telen in de tuin!