NPK-meststoffen: definitie, gebruik en limieten

NPK-meststoffen vertegenwoordigen een klassieke meststofformule die overeenkomt met de afkorting van de chemische elementen waaruit ze bestaan, namelijk stikstof, fosfor en kalium.

Wat is NPK-meststof

NPK, zijn componenten

Wilhelm KNOP, Duitse landbouwchemicus, bepaalde in 1861 de precieze voedingsbehoeften van groene planten die nodig zijn voor hun groei. Dit waren 4 elementen die overeenkomen met de letters van zijn achternaam:

  • K: kalium
  • N: stikstof
  • O: zuurstof
  • P: fosfor.

Afgezien van zuurstof, zijn de 3 componenten de basis geworden van chemische meststoffen in de vorm van oplosbare zouten die direct kunnen worden opgenomen, waardoor hoge opbrengsten kunnen worden behaald, maar met een aanzienlijk risico op uitspoeling in het grondwater en waterwegen.

De stikstof (N) bevordert voornamelijk de groei van groene plantendelen (stengels en bladeren), vroegrijpheid en ontwikkeling.

De fosfor (P) speelt in op de vorming van bloemen en zaden en de wortelontwikkeling. Het versterkt de natuurlijke weerstand van planten tegen agressie.

Het kalium (K) maakt bloei en vruchtontwikkeling mogelijk en alle bewaarorganen zoals wortels en knollen. De kleur van bloemen en vruchten wordt verbeterd evenals de ziekteresistentie.

De meest veelzijdige meststof heeft dezelfde dosering voor de 3 waarden (10-10-10), terwijl een sterke meststof meer 20-10-10 zal zijn, wat voor elke component overeenkomt met het percentage van de massa.

organische mestmeststof

De grenzen van NPK's

Chemische meststoffen die alleen NPK's bevatten, zijn onvolledig; ze missen de macro-elementen (magnesium, zwavel, calcium, enz.) Die de plant nodig heeft en de sporenelementen die overeenkomen met veel minerale zouten (zink, boor, selenium, enz.) ).

Om een ​​volledige meststof te hebben, en om ecologisch verantwoord te blijven, is het nodig om organische meststoffen (gedroogd bloed, geplette hoorn, guano…) en organische aanpassingen (compost, mest…) te gebruiken. Vooral omdat deze bemesting doseringsfouten en onbalans in de bodem en in de plant onwaarschijnlijker maakt. Aan de andere kant is de actie langzamer maar langduriger.