Mispel (Mespilus germanica): planten, groeien, verzorgen

De mispel ( Mespilus germanica ), beter bekend als de gewone mispel, van meslier is een van de vergeten vruchten. Het heeft een spreidende groeiwijze, een gedraaide stam met twijgen waarop brede, langwerpige bladeren prachtige bronzen kleuren krijgen die in de herfst roze getint zijn. Het is soms genaturaliseerd geworden in heggen en houtranden. Met een hoogte tot 6 meter verschijnen soms roze-witte bloemen in mei-juni en meten ze 2 tot 5 cm in diameter, ze zijn komvormig.

Mispel (Mespilus germanica)

De mispel, een bolvormige vrucht die vroeger "hondenkont" werd genoemd, is afgeplat, heeft een aanhoudende kelk en heeft een diameter van 3 tot 5 cm. Bruin van kleur, rijpe mispels zijn vlezig, zoet en sappig. Ze zijn beter na de eerste vorst en een begin van blettissement waardoor ze hun adstringentie verliezen. Vanuit voedingsoogpunt bevat mispel (40 kcal / 100 g) tannines, suikers, pectine, organische zuren (appelzuur en wijnsteenzuur) en vitamine B en C.

De mispel bladeren 10 tot 15 cm lang, langwerpig, staan ​​bekend om hun therapeutische deugden tegen keelpijn en aften. De stam van de mispel, een zeer hard hout, wordt veel gebruikt bij de vervaardiging van handvatten voor gereedschap, waaronder de zweep, wandelstokken of herdersstokken.

  • Familie: Rosaceae
  • Type: fruitboom
  • Herkomst: Klein-Azië
  • Bloemkleur: roze-wit
  • Zaaien: ja
  • Snijden: nee
  • Planten: herfst
  • Oogst: november
  • Hoogte: 3 tot 6 meter

Ideale grond en blootstelling voor het planten van een mispel in de tuin

Mispel is een boom die heel goed groeit op humus en goed doorlatende grond, of het nu op een zonnige of schaduwrijke plek is, maar als je rijpe en sappige mispels wilt hebben, kies dan de plek in de boomgaard. beter blootgesteld aan de zon.

Datum van zaaien, enten en planten van mispel

De vermenigvuldiging van mispel gebeurt door in oktober in de kwekerij te zaaien, of door bijvoorbeeld een wapenschild op een meidoornbasis te enten.

Het planten gebeurt tussen oktober en maart.

Raad van onderhoud en cultuur van mispel

Mispel vereist geen speciale zorg, maar vergeet niet af en toe lelijke of verwarde takken te snoeien, alleen bij onderhoudssnoei.

Oogsten, conservering en gebruik van mispels

Mispel wordt rond november geoogst, idealiter na vorst, waardoor de vrucht zachter wordt en overrijp wordt, anders is hij veel te samentrekkend. Het wordt vers gegeten zodra het is geplukt, maar het zal nog beter zijn als het een maand op een bed van stro op een dikke, droge plaats laat rijpen.

Mispel (Mespilus germanica), vergeten fruitboom

Het vruchtvlees wordt rauw gegeten of gekookt in compote of jam na het verwijderen van de grote pitten. Er wordt ook een siroop van gemaakt die het mogelijk maakt de darmtransit te reguleren, aangezien de mispel therapeutische eigenschappen heeft tegen diarree.

Ziekten, plagen en parasieten van mispel

Echte meeldauw, bladluizen en rupsen kunnen de mispel beschadigen.

Locatie en gunstige associatie van mispel

In een boomgaard met een kweepeerboom, of een appelboom bijvoorbeeld.

Aanbevolen soorten mispel om mooie mispels te hebben

Er is maar één soort mispel Mespilus germanica waaronder we Mespilus germanica 'Dutch' met buenrode vruchten en Mespilus germanica 'Nottingham' met kleinere bruine vruchten (2 tot 4 cm in diameter) kunnen onderscheiden.

Verwar de gewone mispel (Mespilus germanica) niet met de Japanse mispel (Eriobotrya japonica) ook wel bibacier of loquat genoemd, die alleen de naam gemeen hebben.