De waterpijl ( Sagittaria sagittifolia ) is een semi-aquatische vaste plant met een korte, vertakte wortelstok. De verspreiding ervan via uitlopers moet echter worden gecontroleerd zodra de plant goed is ingeburgerd, zodat deze niet te invasief wordt.
De uit de lucht ontstane bladeren zijn doorhangend, dat wil zeggen in de vorm van een speerpunt, vandaar de naam waterpijl, met aan de basis twee taps toelopende lobben en een lange bladsteel: ze meten tot 25 cm hoog. lang. De ondergedompelde bladeren zijn lang en gestreept maar minder ontwikkeld, en de drijvende bladeren zijn rond tot hartvormig.
In de zomer ontwikkelen de stengels zich tot 60 cm tot 1 m en sieren ze zichzelf met trossen bloemen met een diameter van 2 tot 3 cm, wit, eenvoudig, unisexueel, met een paarse vlek aan de basis. Mannelijke bloemen zijn kleiner dan vrouwelijke bloemen. Kleine vruchten die elk één zaadje bevatten, nemen daarna de plaats in van bloemen.
De boogschutter is behoorlijk winterhard, wat interessant is in onze klimaten, maar dit belet niet dat hij in een ondergedompelde mand wordt geïnstalleerd, of het nu in een natuurlijk bassin, een vijver of aan de rand van een beek is. rustig.
Het is een bio-indicatorplant: hoe meer vrouwelijke bloemen hij produceert, hoe meer vervuild het water zal zijn. Bovendien wordt het gebruikt bij fyto-zuivering vanwege zijn defosfaterende eigenschappen.
- Familie: Alismataceae
- Type: vaste plant in het water
- Herkomst: Eurazië
- Kleur: witte bloemen
- Zaaien: ja
- Snijden: ja
- Planten: lente
- Bloei: juli tot september
- Hoogte: 60 cm tot 1 m
Ideale grond en blootstelling voor de waterspits
De waterpijl wordt gekweekt in de volle zon of bij sterk licht onder 20 tot 30 cm water, in een vruchtbaar, kleiachtig, zwaar, consistent, diep en humusdragend substraat.
Datum van zaaien, delen en planten van de waterpijl
Zodra de zaden volwassen zijn, kunnen zaailingen worden gemaakt in ondergedompelde potten.
De verdeling van uitlopers of het stekken van stukjes wortelstokken in het voorjaar, rond maart of april, is eenvoudiger.
Het planten vindt ook plaats in het voorjaar wanneer het water minimaal 10 ° C is, waarbij de knollen 5 cm diep worden gedreven, met een snelheid van 3 voet / m².
Raad van onderhoud en cultuur van de waterpijl
In september kunt u de uitlopers inkorten en de uitgebloeide bloemen verwijderen om de verspreiding te beperken.
Ziekten, plagen en parasieten van de waterpijl
Naaktslakken en andere weekdieren waarderen het gebladerte.
Locatie en gunstige associatie van de waterpijl
Het is een plant die wordt gekweekt aan de rand van een natuurlijk water, een tuinvijver, een vijver, de oevers van een rustig beekje, enz.
Aanbevolen soorten Sagittaria voor aanplant in de tuin
Er zijn in totaal zo'n twintig soorten, waarvan we de meest voorkomende kunnen noemen: naast de waterpijl ( Sagittaria sagittifolia ) die bestaat met dubbele bloemen ( Sagittaria sagittifolia 'Flore Pleno' ), vind je hier ook de wateraardappel ( Sagittaria latifolia ), winterhard, met grote knollen en uniform witte bloemen, Sagittaria lancifolia die minimaal 10 ° C nodig heeft, Sagittaria subalata , minder hoog (60cm) en niet erg winterhard (5 ° C) ...
(foto credits 1: Henna K. - CC BY-NC 2.0 en foto 2: HibaHaba - CC BY-NC-ND 2.0)