De grijze cetonia ( Oxythyrea funesta ) is een kever die minder bekend is dan de gouden cetonia ( Cetonia aurata ) die door tuinders wordt gewaardeerd om zijn uitstekende werk op compost, op voorwaarde dat je weet hoe je de larve van de gouden cetonia kunt onderscheiden van de larve van de chafer. De grijze cetonia is minder oogverblindend in schoonheid met zijn zwarte kleur, waardoor hij ook de naam van fatale cetonia, half rouw cetonia of doodslaken heeft verdiend!
De grijze cetonia: identiteitskaart
De Grijze Cetonia is een kever van de familie Ketonidae wiens lichaam glanzend zwart is, soms geelbruin, onderbroken door wit. Het meet tussen de 8 en 10 mm lang. Zijn thorax is vaak versierd met twee longitudinale reeksen van drie witte vlekken, en hij heeft lange, verspreide witte haren, vooral aan de zijkanten van het lichaam, wanneer hij jong is, gedurende maximaal 2 maanden.
Om mannetjes en vrouwtjes te onderscheiden zijn witte stippen de basis: mannetjes hebben 4 tot 6 in het midden van de buikzijde van de buik, in twee lengterijen en nog veel meer zijn verspreid over de dekschilden, terwijl bij vrouwtjes , het achterlijf is zwart en rond.
De Grijze Cetonia heeft 2 stekels op het voorste scheenbeen, terwijl de zeer dicht ruige Cetonia 3 stekels heeft. Tijdens het vliegen hoor je hem misschien verward met een bij.
Na de paring ligt het vrouwtje in de grond, bij voorkeur humus, en de larve blijft daar soms tot de volgende lente, dan kan hij 3 cm lang worden. Het leggen kan ook in mest of compost en de larve zal deelnemen aan de afbraak van organisch materiaal. Ze zal dan veranderen in een nimf voordat ze als volwassene op de vlucht gaat en de voortplantingscyclus opnieuw begint.
De Grijze Cetonia is voornamelijk actief van april tot augustus, een periode waarin de natuur hem al het voedsel biedt dat hij nodig heeft, omdat hij bloementeelt en het stuifmeel en de nectar van de bloemen eet, maar ook de meeldraden en stampers. Ze is vooral geïnteresseerd in Rosaceae (braam, rozenstruik, perzik, appelboom etc.) maar ook in citrusvruchten en andere bloemen zoals paardenbloemen of madeliefjes bijvoorbeeld.
Ze bezoekt woestenijen, parken en tuinen met een voorliefde voor het Middellandse Zeegebied.
De gevreesde grijze cetonia in de tuin
Gezien zijn dieet vernietigt de Grijze Cetonia de voortplantingsorganen, waardoor hij ravage en aanzienlijke schade aanricht in de tuinen en boomgaarden die hij steeds meer binnendringt. Na het passeren heeft u de indruk dat er aan het hart van uw bloemen is geknabbeld.
Omdat het enige bekende roofdier een soort wesp is, de ruige schorskever ( Scolia hirta ), wordt deze bedreigd en groeit de Grijze Cetonia gelukkig zonder hinder.
Om de groei van de grijze cetonia tegen te gaan, moet bekend zijn dat er geen insecticide is, hoewel chemische behandelingen schadelijk zijn voor het milieu. Er zijn geen manieren meer om het weg te jagen, behalve varenmest die een afstotende werking lijkt te hebben.
Het moet daarom worden "gejaagd" en gevangen op de bloemen, bij voorkeur 's ochtends, waar het goed zichtbaar is op de bloemen, vooral als ze wit zijn, omdat het de voorkeur geeft aan bloemen met lichte kleuren. Ze is niet verlegen en haar vangen is gemakkelijk.