Er is a priori geen goed of slecht gedrag bij honden, maar sommigen van hen ontwikkelen specifieke aandoeningen die verschillende oorzaken kunnen hebben, zoals stress, angst, verveling, een verandering van plaats of ritme. , of zelfs ouderdom.
Behalve in het laatste geval, dat verband houdt met seniliteit bij oude honden, worden gedragsproblemen meestal veroorzaakt door tekortkomingen in de opvoeding van het dier. Ze kunnen echter een dieper probleem aan het licht brengen, zoals pijn of niet-gediagnosticeerde ziekte, trauma, gevoelens van competitie met een ander dier of kind, angst om achtergelaten of verlaten te worden, enz.
Verlaten angst bij honden
Deze gedragsstoornis die verband houdt met verlatingsangst en hypergehechtheid komt veel voor bij gedomesticeerde honden, wanneer ze niet voldoende en geleidelijk gewend zijn om alleen thuis te blijven. Dit leren moet van jongs af aan worden gedaan, zodat de hond in staat is om de afwezigheid van zijn baas, die natuurlijk zijn eerste pijler van emotionele gehechtheid is, te beheersen. Gestrest tijdens de scheiding, kan de hypergehechte hond gênant gedrag ontwikkelen, zoals eten of voorwerpen vernietigen, het appartement doorzoeken, banken krabben, stelen in kasten, huilen bij de dood tijdens uw afwezigheid of zelfs onrein zijn. (hij poepen in huis).
Dit gedrag moet voorzichtig en geleidelijk worden gecorrigeerd, en nooit door middel van bestraffing, waardoor de angst van het dier zou kunnen toenemen zonder dat de situatie tot een einde komt. Verveling kan ook de oorzaak zijn van pathologisch destructief gedrag. In ieder geval zal alleen revalidatie effectief zijn om hem te leren omgaan met eenzaamheid: verlaat de kamer een paar minuten, dan het huis en vraag de hond om in zijn mand te blijven. Luister achter de deur en geef haar geen tijd om te rommelen of te blaffen. Kom naar huis en bevrucht hem als hij wijs is geweest, en verleng geleidelijk de duur van uw afwezigheid. Als hij zich verveelt, overweeg dan om hem speelgoed aan te bieden om op te kauwen, zodat hij zijn frustratie niet overbrengt op uw meubels en persoonlijke bezittingen.
De viezigheid van de hond
Net als destructief gedrag vindt onreinheid bij honden vaak zijn oorsprong in verlatingsangst, maar niet alleen. Allereerst is het belangrijk om een duidelijk onderscheid te maken tussen "ongevallen" en chronische onreinheid die verband houdt met specifieke situaties: eenzaamheid, angst, stress ... Bij incontinentie moet er eerst serieus rekening mee worden gehouden dat de aandoeningen urine kan het gevolg zijn van een pathologie (nierfalen, blaasontsteking, etc.) en raadpleeg daarom de dierenarts voordat u op zoek gaat naar een psychologische oorzaak
Als de hond om een andere reden dan medisch erg vies is, moet u eerst de exacte oorzaak van dit gedrag achterhalen om door te kunnen gaan naar een revalidatie om het te corrigeren. Wanneer de onreinheid het gevolg is van ziek zijn na de introductie van een nieuw dier in het huis, kan het bijvoorbeeld slechts tijdelijk zijn, maar er moet voor worden gezorgd dat het nodige wordt gedaan om dit te voorkomen. komt niet tot rust, te beginnen met het niet in de steek laten van uw hond voor de nieuwkomer.
Aangezien urineren een territorium-markerend gedrag is bij hele mannen, moet waarschijnlijk waar nodig worden overwogen om te castreren. Ten slotte moeten emotionele urinewegaandoeningen en onderwerping bij voorkeur worden opgelost met een behaviorist, omdat de mechanismen complex zijn.
Gezelligheid bij honden
Deze stoornis komt tot uiting in een slecht begrip met andere honden: reactie van agressie of angst, ongewenst geblaf, defensieve houding, verergerde onderwerping, enz. Dit soort gedrag is meestal het gevolg van een slechte socialisatie toen de hond jong was, dat wil zeggen dat hij niet voldoende in contact kwam met zijn medemensen. Maar er zijn ook andere oorzaken mogelijk, zoals de afwezigheid van de moeder tijdens de ontwikkeling van de pup, die dan de communicatiecodes van de hond niet kon leren, of slechte ervaringen met andere honden in het verleden.
Een andere veelgemaakte fout van eigenaren, vooral van kleine honden, is ze te veel te beschermen tegen grotere honden door hun ontmoeting te vermijden. Dit brengt niet alleen hun angst over op het dier, maar maakt de hond ook totaal desocialer door hem het gevoel te geven dat hij reden heeft om agressief of angstig te zijn tegenover zijn medemensen. Socialisatie is daarom een cruciale stap in de ontwikkeling en opvoeding van de hond, ongeacht het ras en de grootte, want door het verstoken van contact met anderen, zal hij geleidelijk de hondencodes vergeten en dit gebrek aan aansporing kan ernstige sociale onrust veroorzaken. Bij trauma of late socialisatie is het essentieel om revalidatie te overwegen met hulp van een professional.
De weggelopen hond
Weggelopen gedrag kan vele oorzaken hebben bij honden: gebrek aan uitstapjes, verveling, verlangen om medemensen te vinden (vooral bij hele mannetjes), paniek, verlatingsangst (de hond probeert zijn baasjes te vinden) ... Elke hond kan worden weggelopen, maar bepaalde rassen hebben er meer aanleg voor, vooral onder jachthonden. Het kan soms moeilijk zijn om de exacte oorsprong van deze manie te begrijpen, en herhaaldelijk weglopen is een gecompliceerd gedrag om te stoppen. Vaak is het aanbieden van meer en langere uitstapjes een effectieve oplossing.
Aan de lijn lopen verdient natuurlijk de voorkeur, zodat elke wandeling niet in eindeloos onderzoek wordt. Het is echter mogelijk om uw hond bij te scholen door de recall te (her) leren om de kans op verdwijning te beperken als u hem ook wilt uitschakelen. Hondentrainingssessies kunnen zeer gunstig zijn voor het probleem van weglopen, door uw dier fysieke en intellectuele stimulatie te bieden. Het spreekt voor zich dat het beveiligen van uw hekken en tuin helpt om het risico op wegrennen te verkleinen, maar dat is niet voldoende, aangezien sommige dieren meesters worden in de kunst van het ontsnappen. Castratie is ook een effectieve en vaak noodzakelijke remedie om de vurigheid van de weggelopen hond te kalmeren. En als uw huisdier last heeft van verlatingsangst,alleen zachte rehabilitatie zal hem helpen eenzaamheid te overwinnen.
De blaffende hond
Sommige honden blaffen onbedoeld, wat buurtproblemen kan veroorzaken maar ook moeilijk is voor de eigenaar. Nogmaals, dit gedrag kan verschillende oorzaken hebben, zoals angst, hyperactiviteit, angst voor geluiden of vreemden ... Een hond die blaft naar elke voorbijganger of bij het passeren van andere honden heeft vaak een probleem in de relatie met individuen. buitenkanten die zijn territorium naderen, en dus een verergerde bewakingsreflex vertonen. Dit gedrag kan ook verveling of aandacht nodig hebben.
Straf of schreeuw in ieder geval niet, maar gebruik liever de techniek van positieve bekrachtiging door een enkel commando te gebruiken om stilte te vragen, en beloon de hond zodra hij gehoorzaamt. Dit kan een lang proces zijn en vereist geduld en kalmte, omdat zelfs berispingen zullen worden gezien als een bewijs van aandacht door de hond, die krijgt wat hij wil door te blaffen. Deze langdurige revalidatie kan worden versterkt door het gebruik van een clicker of, als laatste redmiddel, een anti-blafband, maar training moet absoluut voorrang hebben op correctie.