Misschien spreekt de uitdrukking "Kleine scarabee" je aan met betrekking tot de film Kung-fu of dan als de bijnaam die aan Antoine de Caunes werd gegeven in de hoogtijdagen van Nowhere Elsewhere. In de tuin is de kleine kever echter maar een klein, geheel zwart insect dat gemakkelijk herkenbaar is.
De scarabee, zijn identiteitskaart
Het is gepast om in het meervoud over de Scarabs te spreken omdat het om een zeer grote familie gaat, die van de Scarabéidae met meer dan 30.000 soorten die tot de orde van de Coleoptera behoren.
Hij is ongeveer 1 cm of meer, maar niet langer dan 3 cm, hij is zwart, glanzend en rond. Zijn vleugels worden beschermd en verborgen door dekschilden die de harde schaal vormen, maar niet alle kevers vliegen. Aan het einde van de zes poten zitten kleine tanden om de grond te schrapen. Het heeft twee antennes die eindigen in klaveren die bestaan uit nog drie oranje lobben die gevoelige functies hebben.
De kever voedt zich, afhankelijk van de soort, met vruchten (vruchtetende), wortels (radicivoor) of dierlijke uitwerpselen en ontbindende materie (coprofaag) die hij fijnwrijft om pellets te maken die hij winkels ondergronds in galerijen gegraven met zijn benen.
Juist in deze ballen worden de eitjes gelegd door de vrouwtjes: dus als de larven uitkomen, hebben ze voer bij de hand! Bovendien kan het enkele maanden duren voordat de larven volwassen zijn. Een kever kan tot 3 jaar oud worden als hij zijn roofdieren niet kruist: egels, hagedissen, mieren en kleine vogels zoals mussen en mezen.
De goede en slechte kevers
De mestkever (foto hierboven) die zijn kleine bolletjes mest en ander afval maakt, speelt een positieve rol in de tuin omdat hij de afbraak van dood hout, schimmels en dierlijke uitwerpselen helpt versnellen. Bovendien helpt het door deze pellets in de grond te begraven, de grond te bemesten. Dus laat ze door uw tuin dwalen!
Aan de andere kant is de radicivoor chafer bijzonder destructief in de moestuin en de siertuin, omdat de larven die "witte larven" worden genoemd zich voeden met de wortels en de planten en het gras verzwakken, zelfs doden.
Pas op, verwar de Copris lunariskever , die een hoorn op de kop heeft, gestreepte dekschilden en die ook pellets in de grond begraaft, niet met de neushoornkever (foto hierboven) die van het geslacht Oryctes is ( Oryctes nasicornis ), en die zich voedt met wortels en dood hout.