De alruin ( Mandragora officinarum ) is een van de planten waarvan bekend is dat ze 'magisch' zijn met zo'n omvang dat geen enkele andere plant heeft kunnen concurreren: dankzij allerlei soorten hexes, deed het denken dat het vele ziekten kon genezen en dat het verleende specifieke bevoegdheden. In werkelijkheid werkte het als een hallucinogeen: zijn verdovende, giftige en gevaarlijke eigenschappen hebben vandaag zijn magische uitstraling verdrongen. Het blijft echter een krachtig symbool van hekserij, zoals blijkt uit de Harry Potter-serie, evenals een poëtische metafoor die Bashung gebruikt in zijn lied Angora : "J'crains plus la mandrake, J'crains plus mon destin, J'crains niets".
Inheems in het Middellandse-Zeebekken, van Noord-Italië tot Turkije via Griekenland en de westelijke Balkan, is de alruin, die zeldzaam is geworden, een relatief winterharde vaste plant (-10 ° C) die kenmerkend is voor onbebouwde plaatsen en bermen, maar die in Frankrijk niet voorkomen. Het vormt een rozet op de grond, met lange bladeren (20 tot 30 cm) ovaal, lancetvormig, dik, grijsgroen, reliëf, met golvende randen, waaruit bloemen (1 tot 3 cm in diameter) klokvormig bleekpaars, blauw of groenachtig, in clusters. Ze worden gevolgd door vlezige, geeloranje, bolvormige bessen (1 tot 3 cm).
De wortel van de alruin, waarvan de antropomorfe vorm origineel is, was de bron van allerlei magische overtuigingen: lang, heel groot en gevorkt als twee verwarde benen, het wekte veel fantasieën op! Bovendien werd het doorgegeven als een krachtig afrodisiacum en als een talisman om de vruchtbaarheid van vrouwen te waarborgen.
- Familie: Solanaceae
- Type: meerjarig
- Herkomst: Mediterraan bekken
- Kleur: bleekpaarse, blauwe, groenachtige bloemen
- Zaaien: ja
- Snijden: ja
- Planten: herfst
- Bloei: herfst tot lente
- Hoogte: 10 tot 15 cm
Ideale grond en blootstelling voor de alruin
Mandrake gedijt in de volle zon, beschut tegen koude en uitdrogende wind, in arme, diepe en goed doorlatende grond. Idealiter wordt het geïnstalleerd in rotstuin of aan de voet van een beschutte en zonnige muur.
Datum van zaaien en planten van de alruin
Mandrake wordt in de herfst onder een koude bak gezaaid na stratificatie van de zaden of het is ook mogelijk om in de winter wortelstekken te maken, in een beschutte pot.
Het planten gebeurt in de herfst. Pas op, het houdt er niet van om verplaatst te worden vanwege zijn zeer diep ingebedde wortel.
Raad van onderhoud en cultuur van de alruin
De stronk moet worden beschermd tegen overmatige vochtigheid in de winter. Slakken en slakken kunnen zich voeden met fruit en bladeren als de luchtvochtigheid te hoog is.
In de zomer, vanaf juni, wanneer de plant een rustperiode ingaat, verdwijnen de bovengrondse delen.
De actieve en giftige ingrediënten van alruin
Mandrake bevat tropanische alkaloïden, in het bijzonder hyoscine, hyoscyamine en meer in het bijzonder mandragorine. Gezien zijn toxiciteit die kan concurreren met belladonna ( Atropa belladonna ), bilzekruid (Hyoscyamus spp.) En datura ( Datura spp. ), Is er geen sprake van om het vandaag de dag in afkooksel of andere intern gebruik.
De geneeskrachtige deugden van de alruin
Alleen uitwendig gebruik kan worden overwogen: toegepast in kompressen, zou het reuma en artritis verlichten; Bovendien is het opgenomen in de samenstelling van homeopathische geneesmiddelen die traditioneel worden gebruikt bij de symptomatische behandeling van pijnlijke manifestaties van reumatische oorsprong.
Andere soorten alruin
Afhankelijk van de classificaties zijn er enkele soorten waaronder de officinale alruin ( Mandragora officinarum ), maar ook de herfstalruin ( Mandragora autumnalis ) met paarse of witte bloemen, die eventueel met groene of witte strepen kunnen zijn ...
Een Sino-Himalaya alruin ( Mandragora caulescens ) en een alruin die groeit in Turkmenistan ( Mandragora turcomanica ) zijn ook ontdekt .
Het gebruik van planten voor genezing moet gebeuren door eerst advies in te winnen bij een arts, apotheker of kruidkundige. Zwangere vrouwen, mensen met chronische en ernstige ziekten of die medicijnen gebruiken, dienen een arts te raadplegen voordat ze zelfmedicatie toedienen, wat bijwerkingen kan veroorzaken, waaronder geneesmiddelinteracties.