De gentiaan ( Gentiana spp. ) Heeft veel soorten - ongeveer 400 - allemaal van de Gentianaceae-familie, maar degene die geneeskrachtige eigenschappen heeft, is de grote gentiaan, een vaste plant die kan worden herkend aan zijn hoge gestalte en zijn bloemen. geel.
De grote gentiaan, tegen gastro-intestinale aandoeningen
Gentiana lutea is de grote gentiaan waarvan de sterke stengels soms 1 m tot 1,5 m hoog kunnen worden. Inheems in Midden- en Zuid-Europa en in West-Azië, wordt het veel aangetroffen in hooggelegen weiden in Frankrijk, maar ook in de Balkan en Spanje.
De grote tegenoverliggende bladeren, blauwachtig groen, elliptisch, 20 tot 30 cm lang, vormen een basale bos. De omhelzende stengelbladeren zijn in paren verenigd.
Aan de bovenkant van de stengel zoals in de oksels van de bladeren, ontwikkelen zich in de zomer boeketten van 3 tot 10 sterrengele bloemen met een diameter van 1 tot 3 cm, waarvan de buis erg kort is met 5 tot 9 smalle en langwerpige bloembladen.
De grote wortel van de grote gentiaan is vlezig, gerimpeld, bruin aan de buitenkant en geel aan de binnenkant, tot 1 m lang en enkele centimeters dik. Zij is het die wordt gewaardeerd om zijn therapeutische deugden.
De wortel bevat extreem bittere principes, waaronder gentiopicroside en amarogentioside, oligosacchariden, pectine, fytosterolen, zuurfenolen en gele kleurstoffen, xanthonen, waaronder gentisine.
De geneeskrachtige deugden van gentiaanwortel
Gentiaan wordt al lange tijd gebruikt tegen allerlei soorten koorts en tegen malaria.
De bitterheid is zo sterk en de adstringentie zo onbestaande dat het de maag niet irriteert en speeksel- en maagafscheidingen stimuleert. Daarom wordt het gebruikt om verlies van eetlust te verhelpen en om maagpijn te bestrijden.
De maag-eigenschappen stimuleren de maag en verminderen een opgeblazen gevoel en winderigheid.
Gentiaanwortel is ook een algemeen en stimulerend tonicum en versterkt het organisme.
De grote gentiaan kan worden verward met de witte veratre ( Veratrum album ), een plant die ook veel voorkomt in de bergen, maar zeer giftig is en hypotensie veroorzaakt die kan leiden tot de dood, afhankelijk van de ingenomen dosis. Om deze reden is het veiliger om gentiaanwortel te verkrijgen bij apotheken of kruidendokters. Het wordt op verschillende manieren gepresenteerd en gebruikt:
- infusie: 5 tot 6 g gedroogde wortel / 50 cl (2 tot 3 kopjes maximaal / dag), om 5 tot 15 minuten te trekken,
- in afkooksel: 10 tot 15 g gedroogde wortel / liter, 3 minuten koken en een nacht laten trekken (1 kopje voor elke maaltijd),
- bij maceratie: giet 20 cl kokend water over 3 g gedroogde wortel; 4 uur laten macereren (1 kom voor elke maaltijd),
- wortel in poedervorm: 1 tot 4 g / dag; als vervanging voor de infusie.
- in wijn: macereer 40 g wortel in een liter goede witte wijn gedurende 10 dagen; drink voor elke maaltijd 1 kopje koffie.
- in capsules, extracten of oertinctuur, volgens de instructies van de apotheker.
Gentiaan mag niet worden geconsumeerd in geval van een maagzweer of het gebruik van antidepressiva van het type MAO-remmers (monoamineoxidaseremmers).
Gentiaan in likeur
De grote gentiaanwortel wordt gebruikt voor de bereiding van vrij zoete likeuren (15 à 20 °) waarbij de Auvergne dé specialist is geworden met bijvoorbeeld de Avèze gentiaan, de Salers gentiaan of de Suze gentiaan.
Savoie en Jura destilleren de gefermenteerde wortel en wortelstok tot een alcohol met een gehalte tussen 40 en 55 °.
Aperitieven en digestieven, ze zijn allebei erg populair.
Het gebruik van planten voor genezing moet gebeuren door eerst advies in te winnen bij een arts, apotheker of kruidkundige. Zwangere vrouwen, mensen met chronische en ernstige ziekten of die medicijnen gebruiken, dienen een arts te raadplegen voordat ze zelfmedicatie toedienen, wat bijwerkingen kan veroorzaken, waaronder geneesmiddelinteracties.