Perliet en vermiculiet zijn niet de namen van twee helden uit een kinderboek, maar het zijn materialen van minerale oorsprong die in tuinieren worden gebruikt, voornamelijk om de grond lichter te maken, om te helpen bij een goede afwatering, om de ontwikkeling van het wortelstelsel en als substraat voor hydrocultuur. Deze twee materialen zijn echter niet echt ecologisch.
Wat zijn perliet en vermiculiet?
Perliet
Perliet is een kiezelzand van vulkanische oorsprong dat wordt geëxpandeerd door een hoge warmtebehandeling (1200 ° C), dat wil zeggen dat het water in contact met warmte zal verdampen en het perliet zal opzwellen als een pit popcornmaïs om heel licht te worden in verhouding tot zijn volume. Afhankelijk van de grootte van de kleine witte korrels, bestaat het in verschillende korrelgroottes.
Rotbestendig, dit inerte materiaal heeft een praktisch neutrale pH van 7, en de samenstelling combineert voornamelijk silica, evenals aluminiumoxide, ijzeroxide, titaniumoxide, kalk, magnesiumoxide, natriumoxide, kalium.
Vermiculiet
Vermiculiet is een kleimineraal met een micasstructuur, met eigenschappen die ook uitzetten onder invloed van warmte (900 ° C), maar het zal niet zwellen, het zal afschilfering ondergaan, dat wil zeggen een scheiding in verschillende lagen. Het biedt dus een lichte en luchtige textuur.
Steriel, inert en rotvrij, vermiculiet heeft een neutrale tot licht basische pH. De samenstelling ervan heeft soms de aanwezigheid van asbest bevestigd vanwege het feit dat de twee materialen in de natuur soms naast elkaar bestaan: bijgevolg maakte de asbestverontreiniging van vermiculiet het veel minder populair; Laten we niet vergeten dat asbest een natuurlijke minerale vezel is die door het International Agency for Research on Cancer (IARC) als kankerverwekkend is geclassificeerd.
Perliet en vermiculiet: milieuvriendelijke materialen?
Naast het probleem van mogelijke asbestverontreiniging van vermiculiet, komt dit laatste uit mijnen die voornamelijk in Zuid-Afrika liggen, maar ook in China, de Verenigde Staten en Australië. Wat betreft perliet, spreekt het voor zich dat de milieubalans voor zowel het transport als de transformatie van het basisteen niet goed is.
Hoewel dit twee natuurlijke materialen zijn, betekent dit niet dat ze ecologisch zijn: integendeel, ze zijn niet hernieuwbaar, vandaar het belang om het gebruik ervan te beperken.
Wat voor gebruik in de tuin voor perliet en vermiculiet?
Met hun lichte en luchtige structuur komen perliet en vermiculiet voor in verschillende bodems en substraten tot maximaal 30% voor perliet en maximaal 50% voor vermiculiet. Bonsai, cactussen en palmbomen waarderen deze substraten bijzonder. Bij dakteelt worden deze materialen in substraten gebruikt om de massa van het groendak op het gebouw te verlichten.
Perliet en vermiculiet hebben het vermogen om water vast te houden (3 keer hun gewicht) en om geleidelijk water af te geven, ze beluchten de grond wat de wortelontwikkeling en kieming bij het zaaien bevordert. Het principe wordt tot een hoogtepunt gebracht met hydrocultuur op vermiculiet of perlietsubstraat.
Vermiculiet wordt gebruikt vanwege zijn isolerende eigenschappen in de constructie voor interne thermische en akoestische isolatie, en zijn onbrandbare aard maakt het vooral interessant voor de productie van halfvuurvast beton.