De trilharen melica ( Melica ciliata ) is een wortelstokgras met talrijke donzige punten die een luchtige indruk geven aan zijn grafische silhouet wanneer hij bloeit van mei tot ongeveer juli. Het zijn ook de zijdeachtige trilharen aan het einde van de spijkervormige pluimen die aan de oorsprong liggen van de naam die aan de soort is gegeven.
Inheems in Europa, waar het soms spontaan groeit, in vrij droge, rotsachtige en zonovergoten gebieden. Zeer rustiek, zijn sierlijke plukje, bestaande uit grijsgroene bladeren, lineair, gewelfd, licht opgerold en een beetje ruw, vindt zijn plaats in rotstuinen en andere zeer droge bedden die moeilijk te planten zijn. Het loof wordt nauwelijks meer dan 40 cm hoog.
In het hart van de bos staan de stengels die de aartjes ver boven de bladeren zullen dragen, op ongeveer 80 cm. Deze donzige, lichte en licht vangende bloemen veranderen van wit naar beige en hebben een eerder crèmekleurig stadium. Bovendien worden de bloeiwijzen gedroogd tot droge boeketten.
Aan het einde van de bloei dragen de door de wind weggeblazen kleine zaadjes bij aan spontaan zaaien, waardoor de plant kan verwilderen als de grond in de winter onvoldoende gedraineerd is en niet bestand is tegen overmaat vochtigheid.
- Familie: Poaceae
- Type: meerjarig
- Herkomst: Europa
- Kleur: witte bloemen, crème, beige
- Zaaien: ja
- Snijden: nee
- Planten: lente of herfst
- Bloeitijd: mei tot juli
- Hoogte: tot 0,80 m
Ideale grond en blootstelling voor trilharenmelica
De trilharenmelica wordt in de volle zon gekweekt in een bodem met alle soorten grond, koel maar goed doorlatend. Het verdraagt zelfs kalkachtige en droge bodems.
Datum van zaaien en planten van trilharenmelica
Zaaien gebeurt in maart of oktober.
Advies voor onderhoud en cultuur van trilharenmelica
Het is beter om de voeten indien nodig te beschermen tegen winterse vochtigheid.
Snijd aan het einde van de winter de droge bladeren terug. Afhankelijk van het klimaat zijn de bladeren persistent.
Geen water nodig, de trilharenmelica verdraagt droogte.
Ziekten, plagen en parasieten van trilharenmelica
Melica ciliata is niet vatbaar voor ziekten, het is zeer resistent.
Locatie en gunstige associatie van trilharenmelica
Het is een plant die wordt gekweekt in rotspartijen, bedden, droge hellingen en wilde of natuurlijke tuinen.
Aanbevolen variëteiten van Melica voor planten in de tuin
Er zijn ongeveer 75 soorten van het geslacht Melica, waaronder de trilharen melica ( Melica ciliata ) met zijdezachte wimpers, de eenbloemige melica ( Melica uniflora ), met paarse of bruine aartjes, schuin of rechtopstaand, de lange melica ( Melica altissima ), of melica van Siberië waar het vandaan komt, de scheve melica ( Melica nutans ) ...
(foto credit: HermannFalkner / sokol - CC BY-NC 2.0)