De Europese genette of gewone genet ( Genetta genetta ) is een klein slank dier dat de kat doet denken aan zijn grootte, maar ook aan zijn silhouet en zijn vacht. Vleesetend zoogdier van de familie Viverridae, het genet is inheems in Afrika, meer specifiek de Maghreb. Het werd teruggebracht naar Europa om te worden gedomesticeerd, wat verklaart waarom het nu in Frankrijk wordt vermeld.
Het genet: identiteitskaart
Het genet meet ongeveer vijftig centimeter, waaraan we bijna evenveel moeten toevoegen voor zijn staart, die daarom erg lang, vrij dik en cilindrisch is. Het is niet erg hoog (maximaal 20 cm) en daarom kort op poten. Het seksuele dimorfisme is behoorlijk uitgesproken, zodat het gewicht varieert van 1,3 tot 2,7 kg, afhankelijk van of het om een vrouw of een man gaat.
Zijn vacht is niet zijdeachtig maar eerder ruw, grijsbruin van kleur met zwarte vlekken, net als gestreepte katten. Op de staart vormen deze zwarte vlekken als ringen. Aan de andere kant is het haar op zijn buik wit en zijn zijn benen zelfs donkerder dan het lichaam.
Zijn spitse snuit is kenmerkend voor zijn driehoekige kop die wordt overwonnen door oren die 4 tot 5 cm kunnen bereiken. Als vleeseter heeft het genet een goed ingericht gebit. Zijn levensverwachting is ongeveer tien jaar, soms meer in gevallen waarin hij gedomesticeerd is.
Het genet leeft voornamelijk van de schemering waarin het op voedsel jaagt, vooral op de grond, hoewel het gemakkelijk in bomen klimt.
De voortplanting begint met herhaalde paringen gedurende de nacht. Een draagtijd van meer dan twee maanden zal volgen, waarna een nest van maximaal 4 kleine harige maar doof en blind geboren baby's zal worden geboren die het vrouwtje gedurende 4 maanden borstvoeding zal geven. De paringen kunnen het hele jaar door plaatsvinden, maar het vrouwtje zal slechts één nest per jaar hebben, of zelfs maximaal twee. Het zal 2 jaar duren voordat de jongeren hun seksuele rijpheid bereiken.
Zijn leefgebied is voornamelijk geconcentreerd in bossen, in dichte bossen, nabij vijvers en andere waterpunten, maar nooit rond huizen. Hoewel het genet zijn territoriale zone bepaalt door uitwerpselen en afscheidingen van perianale muskusklieren af te zetten, heeft het geen specifieke habitat en kan het hier of daar onverschillig slapen, in zijn omtrek, of het nu in een hol is. verlaten, op een boom of onder een rots.
Genet eten
Omdat het genet vleesetend is, jaagt het op alle kleine knaagdieren zoals veldmuizen en muizen, maar ook op konijnen, relmuizen, eekhoorns, en niet te vergeten vogels, reptielen, amfibieën ... Af en toe kan het zijn dieet aanvullen met granen en bessen.
Omdat het genet de bewoonde gebieden niet nadert, zal het het kippenhok van de tuinman niet aanvallen: het is niet een van de plagen, integendeel.
Het genet, een beschermde soort
Vroeger gejaagd op zijn vacht, wat niet langer het geval is, omdat het genet niet als een schadelijke soort wordt geclassificeerd maar beschermd, breidt de populatie zich eerder uit in Frankrijk, waar het regelmatig wordt waargenomen in het zuidwesten, wetende dat zijn aanwezigheid meer en meer wordt waargenomen vanaf de route van de Loire naar de vallei van de Rhône.
Het genet wordt vandaag op verschillende niveaus beschermd: door de Conventie van Bern van 19 september 1979 in bijlage 3 betreffende wilde fauna, door de Europese richtlijnen van 21 mei 1992 en 27 oktober 1997 betreffende het behoud van natuurlijke habitats en die van de wilde fauna en flora, en door het ministerieel besluit van 17 april 1981 betreffende beschermde zoogdieren op het hele grondgebied, waardoor het genet in heel Frankrijk wordt beschermd.
(foto door Guérin Nicolas (berichten) - Eigen werk, CC BY-SA 3.0)