De egopod ( Aegopodium podagraria ) is een zeer winterharde vaste plant (-30 ° C en lager) met diepe wortels en kruipende wortelstokken die snel een gebied in het kreupelhout kunnen koloniseren om als bodembedekker te dienen. Ze houdt van de halfschaduwrijke omgeving van bossen, maar wees voorzichtig bij het introduceren van haar in de tuin, want ze kan invasief en moeilijk te elimineren zijn.
De donkergroene, afwisselende bladeren zijn verdeeld in 3 ovale blaadjes en de stengels zijn hol. "Aegopodium" komt van het Grieks, "Aix" voor geit en "podion" voor voet , verwijzend naar de hoeven van de geit die in tweeën zijn gedeeld zoals de zijblaadjes van de plant.
Talrijke witte bloemen met lichtgele meeldraden in schermen gedragen door gladde vertakte stengels bloeien vanaf juni en de hele zomer door.
Vroeger werd het gekweekt in de moestuin omdat de jonge bladeren die in de lente zijn geoogst, rauw kunnen worden gegeten in salades, vanwege hun subtiel citroenachtige smaak, of gekookt als spinazie of om een soep te maken, waardoor meer peperige aroma's uitademen.
Aegopodium podagraria heeft ook geneeskrachtige eigenschappen, zoals "podagraia", wat jicht betekent, het suggereert: de kompressen van de verse bladeren en de gedroogde wortels die in afkooksel zijn bereid, verlichten de pijn.
- Familie: Apiaceae
- Type: meerjarig
- Herkomst: Europa, Siberië, West-Azië
- Kleur: witte bloemen
- Zaaien: nee
- Snijden: ja
- Planten: lente of herfst
- Bloei: juni
- Hoogte: 30 tot 60 cm
Ideale grond en blootstelling voor de egopod
De egopod gedijt in een bosrijke omgeving, in halfschaduw in rijke, koele grond.
Datum van deling en aanplant van de egopod
Het is in de lente of in de herfst dat je de wortelstokken van egopoden deelt om ze te vermenigvuldigen.
Advies over onderhoud en teelt van de egopod
Het enige teeltadvies is om voorzichtig te zijn met het beperken van de uitzetting van de plant. Verwijder verwelkte bloemen voordat ze zaadjes vormen.
Oogsten, conservering en gebruik van de egopod
Jonge bladeren en malse scheuten worden in het voorjaar geplukt en rauw of gekookt gegeten voordat de bloemen verschijnen.
In afkooksel kunnen ze ook kalmerend en diuretisch zijn, naast het verzachten van de pijn van jichtaanvallen.
Ziekten, plagen en parasieten van de egopod
De egopod heeft geen geïdentificeerde vijanden.
Locatie en gunstige associatie van de egopod
Het is een plant die wordt gekweekt in het kreupelhout aan de voet van bomen, onder heggen of in gebieden die altijd in de schaduw staan.
Aanbevolen soorten egopod voor planten in de tuin
Er zijn ongeveer 5 soorten, maar als je iets origineels wilt, kies dan voor Aegopodium podagraria 'Variegatum' met zijn lichtgroene bladeren omzoomd en gevlekt met roomwit.
(foto 1 door Eli Sagor - CC BY-NC 2.0 en foto 2 door Funki Sock Munki - CC BY 2.0)