De ficoïde ( Lampranthus ) komt oorspronkelijk uit de kustgebieden van Zuid-Afrika, maar de naam komt van het Griekse lampros wat "briljant" betekent en anthos , "bloem". Het is heel dichtbij en wordt soms verward met de veel meer invasieve heksenklauw ( Carpobrotus edulis ), of de meerjarige postelein ( Delosperma cooperi ).
Met zijn verspreidende groeiwijze zijn de talrijke stengels vrij kort en worden ze na verloop van tijd verhout. Tegenoverliggende bladeren, cilindrisch of driehoekig van doorsnede, worden vaak rood bij blootstelling aan zonlicht.
De bloemen zijn madeliefvormig met zeer fijne tongetjes en volgen elkaar ononderbroken op, in overvloed van juni tot oktober. Hun kleur is bijna fluorescerend in de kleuren oranje, geel, paars, roze en donkerrood.
Vervolgens maken de bloemen plaats voor kleine vruchten die bruin worden als ze drogen. Ze bevatten zaden. Die van Lampranthus spectabilis zijn eetbaar.
Ficoïden hebben minimaal 5 ° C nodig omdat ze niet winterhard zijn, hoewel ze af en toe -1 ° C kunnen verdragen in droge grond. Ze worden daarom gekweekt in een koude kas buiten Zuid-Frankrijk en de beschutte kustgebieden van Bretagne.
- Familie: Aizoaceae
- Type: overblijvende vetplant
- Herkomst: Zuid-Afrika
- Kleur: paars, geel, rood, roze, oranje bloemen
- Zaaien: ja
- Snijden: ja
- Planten: lente
- Bloei: juni tot oktober
- Hoogte: 30 tot 40 cm
Ideale grond en blootstelling voor de ficoïde
Buiten, aan de Franse Rivièra of aan zee die niet onderhevig is aan vorst, wordt de ficoïde in de volle zon gekweekt in arme, zelfs steenachtige grond, die kalksteen kan zijn, maar vooral zeer goed gedraineerd.
In gebieden waar vorst wijdverbreid is, moet de ficoïde ofwel als eenjarige worden gekweekt of in een pot worden geïnstalleerd die in de herfst tegen de kou wordt beschermd.
Datum van zaaien, snijden en planten van de ficoïde
In het voorjaar zaai je de ficoïden in een zanderig mengsel, tussen 18 en 24 ° C. Het verdient de voorkeur om te kiezen voor stekken van stengels die een beetje houtachtig aan de basis zijn, in het voorjaar of in de zomer, heel gemakkelijk om te slagen in een zanderig mengsel, na een paar dagen te hebben laten drogen.
Het planten gebeurt altijd in het voorjaar, met een tussenruimte van minimaal 30 tot 40 cm, rekening houdend met de toekomstige verspreiding.
Advies voor onderhoud en cultuur van de ficoïde
Tijdens de bloeiperiode is wekelijks water geven welkom; tijdens de rust wordt de ficoïde bijna droog gehouden.
Je kunt de stelen knijpen zodat ze vertakken.
Ziekten, plagen en parasieten van de ficoïde
Pas op voor wolluizen en bladluizen.
Locatie en gunstige associatie van de ficoïde
Ideaal voor bloei in bodembedekkers, de ficoïde nestelt zich in rotstuin, taluds, lage muurtjes, borders en elke zonnige glooiende ondergrond. Ook op balkon of terras leent hij zich uitstekend voor de containerteelt.
Aanbevolen soorten Lampranthus voor aanplant in de tuin
Het geslacht Lampranthus telt in totaal ongeveer 180 soorten, waaronder de rode ficoïde ( Lampranthus coccineus ) met rode bloemen, de gele ficoïde ( Lampranthus serpens ), de oranje ficoïde ( Lampranthus aurantiacus ), de paarse ficoïde of aangespoorde lampranthe ( Lampranthus calcaratus ) ...