Stevia ( Stevia rebaudiana ) ook wel waterhennep of zoet kruid genoemd, is een zoetstof die al eeuwenlang wordt gebruikt, vooral door de Amerikaanse Indianen lang voordat Christoffel Columbus arriveerde. En hoewel het vanaf de 16e eeuw door de conquistadores in Europa werd geïntroduceerd, duurde het tot de 20e eeuw voordat zijn actieve principes werden beschreven en vervolgens geïsoleerd.
Stevia, een zoet kruid uit Paraguay
Stevia rebaudiana is een vaste plant afkomstig uit Paraguay, maar ook wijdverspreid in Argentinië en Brazilië, die ongeveer 60 cm hoog wordt, soms meer in Zuid-Amerika. Houtachtig aan de basis, met stengels die ietwat dikke, langwerpige, tegenoverliggende, gekanteelde bladeren dragen waarvan de smaak buitengewoon zoet is.
Kleine witte bloemen gegroepeerd in kleine bloemhoofdjes ontwikkelen zich in de zomer, rond augustus en september. De zaden die volgen, zullen moeilijk te ontkiemen zijn.
Hij wordt gekweekt in de volle zon, in vruchtbare grond maar kan ook arm zijn als hij goed gedraineerd is en redelijk humus omdat hij bang is voor droogte: het is raadzaam om in de zomer regelmatig water te geven met mulchen om de grond koel te houden. .
Als je buren of vrienden hebt die een Stevia rebaudiana-plant hebben , vraag ze dan om stengels om stekken te maken, die gemakkelijk te kweken zijn. In streken met een koude winter plant u de plant in een pot zodat deze vanaf de eerste vorst binnen kan worden gehaald, want stevia kan de thermometer niet onder de 10 ° C laten zakken.
De bladeren bevatten verschillende heterosiden waaronder rebaudioside, dulcoside en vooral stevioside, een wit poeder dat een veel hogere zoetkracht heeft dan sucrose (tot wel 300 keer meer). September is wanneer de bladeren het meeste bevatten, dus dit is de beste tijd om ze te oogsten, te drogen en vervolgens te verpoederen voor gemakkelijker gebruik.
De medicinale voordelen van stevia
Dit zijn de van nature zoetmakende eigenschappen van de bladeren die zeer gewaardeerd worden, vooral door diabetici die eindelijk de zoete smaak kunnen voelen zonder zich schuldig te voelen of een bloedsuikerspiegel te registreren. Het is duidelijk dat mensen die willen afvallen en hun suikerinname willen beperken, overstappen op stevia als zoetstof. Het werd snel geprezen door consumenten, ten koste van aspartaam.
Naast dit voordeel van bladsuiker heeft stevia ook antivirale eigenschappen, vooral tegen diarree veroorzaakt door rotavirussen.
Stevia is ook effectief gebleken tegen hoge bloeddruk.
In tegenstelling tot sucrose is stevia calorievrij en verslavend, wat de machtige suikerlobby, die heeft geprobeerd een vergunning voor het in de handel brengen te belemmeren, al lang niet goed is.
In Frankrijk is het gebruik van de bladplant niet toegestaan. Alleen plantenextracten met meer dan 97% rebaudioside A zijn als voedingsadditief - dus als zoetstof - sinds 2010 toegestaan. Hoewel geen enkele studie heeft geleid tot de conclusie dat steviol, het afbraakproduct van stevioside en rebaudioside , veroorzaakt bijwerkingen, steviol blijft weggegooid. Veel Aziatische landen gebruiken echter extracten van de plant zonder ooit enige schadelijke gevolgen voor de gezondheid te hebben waargenomen.
Stevia in de keuken
Je vindt stevia alleen in de vorm van een zoetstof, maar je kunt verse of gedroogde bladeren van je plant gebruiken om je kruidenthee zoeter te maken!
Vers, kan worden gehakt en toegevoegd aan fruitsalades, gelei, maar als het wordt gekookt met gezoete melk voor bijvoorbeeld een room, breng het mengsel dan niet boven de 100 ° C om te voorkomen dat de zoetkracht verloren gaat. stevia.
Het gebruik van planten voor genezing moet gebeuren door eerst advies in te winnen bij een arts, apotheker of kruidkundige. Zwangere vrouwen, mensen met chronische en ernstige ziekten of die medicijnen gebruiken, dienen een arts te raadplegen voordat ze zelfmedicatie toedienen, wat bijwerkingen kan veroorzaken, waaronder geneesmiddelinteracties.