Aristoloches, die in een zeer groot aantal soorten voorkomen, zijn allemaal vrij snelgroeiende klimmers, maar sommige zijn bladverliezend ( Aristolochia macrophylla , Aristolochia clematitis ...), terwijl andere persistent zijn ( Aristolochia elegans , Aristolochia grandiflora …). De bladeren zijn heel of gelobd maar altijd hartvormig.
De bloemen zijn bijzonder, ze hebben geen bloemblaadjes maar een gebogen of S-vormige kelk, die doet denken aan de vorm van een pijp of nepenthus urnen. Hun kleuren variëren: wit, paars, bruin, gevlekt of geaderd in donkere tinten. Sommige van deze bloemen geven een zeer onaangename geur af die kan doen denken aan verrotting: het is een goede manier om er vanaf te blijven, omdat bovendien alle delen van de plant giftig zijn ...
De wintergroene Aristoloches-soort is bang voor de kou en heeft minimaal 10 ° C nodig: ze moeten daarom in een kas of in een veranda worden gekweekt; soorten met bladverliezend loof zijn rustieker en bestand tegen -10 ° C, ze beginnen in het voorjaar opnieuw vanaf de stronk.
- Familie: Aristolochiaceae
- Type: meerjarig
- Herkomst: voornamelijk Zuid-Amerika
- Kleur: witte, paarse, bruine, gevlekte of geaderde bloemen
- Zaaien: ja
- Snijden: ja
- Planten: lente
- Bloei: juni tot augustus
- Hoogte: tot 10 m
Ideale grond en blootstelling voor de aristoloche
Aristolochia wordt gekweekt in halfschaduw of in de zon op rijke, koele en lichte grond. Idealiter zal de aristolochia het op prijs stellen om zijn voet in de schaduw te hebben en in de zon te liggen, zoals de clematis.
Datum van zaaien, snijden en planten van de aristolochia
Zaaien gebeurt in het voorjaar rond 22 ° C voor ijzige soorten en rond 15 ° C voor winterharde soorten, maar de aristolochia herziet spontaan. Voor de eerste zullen de kruidachtige stekken in maart onder beschutting worden gedaan, terwijl ze voor de tweede in juli zullen worden gedaan.
Het planten vindt plaats in het voorjaar.
Raad van onderhoud en cultuur van de aristoloche
Aristoloches in potten krijgen in de winter minder water, die in de volle grond geven in de winter ook de voorkeur aan droge grond.
Verwijder uitgebloeide bloemen om het verschijnen van nieuwe bloemen te stimuleren. Snoei na de bloei tot tweederde van de stengels.
Ziekten, plagen en parasieten van aristolochia
Tot op heden is er geen specifieke ziekte of plaag geïdentificeerd.
Locatie en gunstige associatie van aristolochia
De aristoloche kan over het algemeen een muur, een pergola, een hek, een latwerk bedekken.
Aanbevolen soorten aristolochia voor planten in de tuin
Er zijn een paar honderd soorten, maar we kunnen Aristolochia macrophylla of siphon aristolochia noemen , met bladverliezend blad en kleine groenachtige bloemen (2 tot 3 cm) gemarmerd met paars, Aristolochia clematitis (onderste foto) met bladverliezend, niet-klimmend blad (1m) , zeer rustiek, met kleine gele bloemen, Aristolochia littoralis of elegans , met groenblijvend blad met 10 cm paars-bruine bloemen geaderd met wit, Aristolochia grandiflora met groenblijvend blad en bloemen 15 tot 20 cm in diameter met hangende lip, wit geaderd met bruin paars, Aristolochia gigantea met groenblijvend blad en bloemen met een diameter van 15 cm, wit geaderd met paars met een bruin interieur gemarmerd met crème,Aristolochia rotunda of aristolochia met ronde bladeren, met fijne bruine bloemen (bovenste foto) ...