Linden ( Tilia spp. ) Is een boom die heel gewoon is in heel Frankrijk, vooral bekend om zijn rustgevende aftreksels, en die vele andere therapeutische en culinaire voordelen heeft. Sinds de 19e eeuw was de gemeente Buis-les-Baronnies in de Drôme Provençale de wereldhoofdstad van de lindebloesem, een titel die verloren ging door de Chinese concurrentie, maar het blijft de Franse hoofdstad van de limoen met 70% van de Franse productie. De lindebeurs die de prijzen van de lindeboom voor het hele seizoen bepaalde, is vervangen door het lindeboomfestival op een zondag in juli, dat vooral wordt gepresenteerd als een toeristisch evenement rond lindebomen en aromatische planten.
Linden, kalmerend en krampstillend
Tilia spp. is een boom die op het platteland, langs de weg of in parken en tuinen natuurlijk voorkomt, die hij prachtig siert met zijn hoge gestalte (maximaal 30 tot 35 meter) en zijn snelle groei.
Kenmerkend zijn de brede bladverliezende bladeren, hartvormig aan de basis en puntig aan de bovenkant, evenals de groengele bloemen gegroepeerd onder een lang, vliezig schutblad, die bloeien van half juni tot half juli en een zoete geur van honing afgeven die aantrekt de bijen die er een romige en lichte honing van maken.
De bloemen bevatten slijmstoffen, tannines, zuurfenolen, proanthocyanidolen, flavonoïden (met name quercetine, kaempferol) en een aromatische essentie.
De bladeren bevatten suikers die door diabetici kunnen worden opgenomen, evenals eiwitten (28%).
De soorten die het meest worden gebruikt in de kruidengeneeskunde zijn de kleinbladige linde ( Tilia cordata syn. Tilia parvifolia ), de grootbladige linde ( Tilia platyphyllos ), de gewone linde die bekend staat als Hollandse linde ( Tilia x vulgaris ), een hybride van de twee soorten vorige.
De geneeskrachtige eigenschappen van lindebloemen
Het zijn de kalmerende, kalmerende en krampstillende deugden van bloemen op het zenuwstelsel die de linde beroemd maken, waardoor ze gemakkelijker in slaap kunnen vallen en intellectuele overbelasting verhelpen. Overmatige nervositeit die de spijsvertering bemoeilijkt, zal ook door de lindeboom worden verlicht en zal de spijsvertering duidelijk verbeteren.
Bij uitwendig gebruik zal het afkooksel van linde gunstig zijn om de pijn en zwelling van een ontvangen gewelddadige slag te verminderen. Het wordt ook gebruikt om onzuiverheden van de huid te verwijderen, pijnlijke huid en verschillende plekken te verwijderen.
De honingdauw die uit de bloemen stroomt als het erg heet is, heeft zuiverende eigenschappen maar wordt vooral gebruikt als verzachter bij alle brandwonden.
Linden spinthout en zijn geneeskrachtige eigenschappen
Het spinthout, het deel tussen de schors en het kernhout, bevat zuur-fenolen, tannines, fraxoside, esculoside en aminozuren.
Het spinthout in afkooksel is een uitstekend zuiverend, natuurlijk afdruiprek, gunstig voor de lever en de galblaas. Op deze manier ingenomen, reinigt het linde-spinthout het hele organisme diep: een dergelijk afkooksel verhoogt het vermogen van de lever om afval en gifstoffen uit het bloed te filteren, het optimaliseert de regelmatige afscheiding van gal, waardoor de langzame spijsvertering verbetert en lost urinezuur op.
Houd er rekening mee dat het medicinale gebruik van het spinthout van de limoen heeft geleid tot de vernietiging van veel wilde lindebomen, met name die van Roussillon, die de winkels benadrukken door u te vertellen dat u "wilde limoen uit Roussillon" nodig heeft. bekend en degene wiens spinthout het rijkst is aan actieve ingrediënten.
Medicinaal gebruik van limoen
Linden kan worden gekocht in apotheken, herboristen of biologische winkels, ongeacht of het heel gemakkelijk wordt geoogst en gedroogd als u bomen heeft die niet worden blootgesteld aan verschillende atmosferische en chemische vervuiling. Maar weet dat je 4 kg verse bloeiwijzen nodig hebt om 1 kg droge kalk te krijgen!
Het wordt op verschillende manieren gepresenteerd en gebruikt:
- in infusie: 3 gedroogde schutbladen of 2 g gedroogd spinthout / 20 cl (2 tot 3 kopjes / dag), om 10 minuten te laten trekken,
- in afkooksel: 40 tot 50 g gedroogde schutbladen of gedroogd spinthout / liter, 10 minuten koken en even lang laten trekken (2 tot 3 kopjes / dag voor de maaltijd of als kompres en lotion),
- in capsules, droge extracten of oertinctuur, volgens de instructies van de apotheker,
- in glycerinemaceraat van lindeknoppen, volgens de instructies van de apotheker,
- in een bad uit een afkooksel van 500 g gedroogde schutbladen / 5 liter water, 2 minuten koken, en 10 minuten laten trekken alvorens aan het badwater toe te voegen.
Linden in de keuken
De jonge lindeblaadjes worden gegeten als ze nog verfrommeld zijn, net uit de knop, van mooi doorschijnend groen, tegen het einde van april: zacht en zacht, ze kunnen ter plekke gegeten worden of aan de salade worden toegevoegd. Wacht niet langer, want binnen 15 dagen worden ze te taai om te eten. Wees niet verbaasd over hun slijmerige textuur in de mond!
De gedroogde en geplette bladeren kunnen worden gebruikt om een groen meel te maken dat zeer rijk is aan eiwitten, dus zeer voedzaam, dat vooral in tijden van schaarste is gebruikt (tel 1 kg verse bladeren om 300 g bloem te verkrijgen).
De bloemen en het sap brengen fruitsalades, drankjes of gelei op smaak met agar-agar.
De zaden die na de bloei volgen, zijn oliehoudend: ze zijn eetbaar en werden gebruikt om een chocoladevervanger te maken van het fijngemaakte en geknede mengsel van bloemen en rijpe zaden waarvan het aroma doet denken aan chocolade.
Andere toepassingen van limoen
Van de "coquille", schors van de lindeboom met lange en sterke vezels, werden in het verleden touwen, touw en matten gemaakt.
Lindehout is licht en niet bestand tegen vocht (het is een uitstekende humus), dus het is niet populair voor schrijnwerk of timmerwerk. Omdat het gemakkelijk te vormen is, wordt het gebruikt voor bepaalde muziekinstrumenten, keukengerei of decoratieve sculpturen.
Het gebruik van planten voor genezing moet gebeuren door eerst advies in te winnen bij een arts, apotheker of kruidkundige. Zwangere vrouwen, mensen met chronische en ernstige ziekten of die medicijnen gebruiken, dienen een arts te raadplegen voordat ze zelfmedicatie toedienen, wat bijwerkingen kan veroorzaken, waaronder geneesmiddelinteracties.