De zeekool ( Crambe maritima ) of zeekool is een overblijvende groente, neef van de grote variëteiten van tweejarige kool die we in de moestuin planten. Het wordt in het wild aangetroffen aan de kusten van de Noordzee, de Oostzee en de Atlantische Oceaan, in zand- en steenachtige gebieden. Het wordt echter steeds zeldzamer en als je het ziet, niet oogsten, is het beschermd: plaats het liever in je tuin, zijn winterhardheid (-20 ° C) geeft het een indrukwekkende levensduur van 8 tot 10 jaar. .
Deze zeekool wordt geleverd met een houtachtige stronk waarvan lange, vlezige bladstelen blauwgroene bladeren dragen van 30 tot 50 cm lang, ovaal, glaucachtig, vlezig, gegolfd of zelfs kroezend, een beetje zoals die van groentekolen.
Van mei tot juli ontwikkelen zich kleine witte bloemen met 4 kelkblaadjes en 4 bloembladen, in volle trossen die een aangename geur afgeven die doet denken aan honing, die bestuivende insecten aantrekt, waaronder bijen.
Weinig calorieën (25 kcal / 100 g), de jonge bladeren die we consumeren zijn rijk aan vitamine B1, B6, B9, C, jodium, calcium en kalium, terwijl ze antiscorbutische eigenschappen hebben. De smaak is niet echt die van kool, maar een compromis tussen kool, asperges en kardoen ( Cynara cardunculus ).
- Familie: Brassicaceae
- Type: meerjarig
- Herkomst: Noordzee, Oostzee, Atlantische Oceaan
- Kleur: witte bloemen, blauwachtig groen blad
- Zaaien: ja
- Snijden: ja
- Planten: lente
- Oogst: maart tot september
- Hoogte: 40 tot 70 cm
Ideale bodem en blootstelling voor maritieme crambe
Zeekool is een plant met een zeeklimaat die wordt geteeld in een zeer zonnige situatie in een zanderige, zoute, nogal kalkrijke, koele en goed doorlatende grond.
Datum van zaaien, snijden en planten van crambe maritiem
De zaden moeten een hele winter door de kou hebben gestaan voordat ze tussen maart en mei op hun plaats worden gezaaid, maar het is dan nodig om het derde jaar te wachten voordat de eerste bladeren worden geoogst.
Een stekje van wortelsecties van tien centimeter in het voorjaar kan tijd besparen.
Houd minstens 30 cm tussen elke voet om rekening te houden met spreiding.
Advies over onderhoud en teelt van zeekool
Omdat dit een kustplant is, moet je de voet bemesten met kelp om zout te geven als je hem in de moestuin installeert.
Aan het begin van de winter zal het nodig zijn om de voet te smeren. Tijdens de winter zal het nodig zijn om de bladeren te "witten", zodat ze niet langer scherp smaken, zoals kardoen of paardebloemen, door er een mulch, een pot of een ondoorzichtige bel op te plaatsen.
Het is beter om de bloemen te verwijderen als je bladvorming wilt stimuleren.
Het is ook mogelijk om de bladeren binnenin wit te maken als andijvie door de wortels in de kelder te begraven: de scheuten die zich na ongeveer anderhalve maand ontwikkelen, zijn eetbaar en niet scherp.
Oogsten, conservering en gebruik van crambe maritiem
De oogst van de gebleekte jonge scheuten gebeurt in maart-april en ook de bloemknoppen worden geconsumeerd. Als ze erg mals zijn, kunnen de bladeren rauw gegeten worden in een salade met een dressing. Anders worden ze gekookt in water om als bijgerecht of in een saus te dienen.
Ziekten, plagen en parasieten van zeekool
Koolvlokevers en knolvoet zijn de belangrijkste vijanden van zeekool, net als de meeste Brassicaceae.
Locatie en gunstige associatie van maritieme crambe
Het is een groenteplant, maar die is niet verstoken van siervoordeel. Het wordt gekweekt in zonnige rotstuin aan de kust met koele grond met het voordeel dat het in de winter persistent blijft.
Aanbevolen rassen van Crambe voor aanplant in de tuin
Er zijn een twintigtal soorten, maar er worden er maar een paar gekweekt zoals de maritieme crambe ( Crambe maritima ), anders is er Crambe cordifolia met bladverliezend blad, geurige bloemen, de crambe de Tartary ( Crambe tataria ), crambe d'Abyssinia ( Crambe hispanica ), Crambe feuilleei , Crambe pritzelii ...
(foto credit: peganum - CC BY 2.0)