Het gewone longkruid ( Pulmonaria officinalis ), ook wel longkruid, hartgras of groot longkruid genoemd, is een wortelstokachtige vaste plant van ongeveer 30 cm hoog, zeer winterhard (-20 ° C), vaak te vinden in bossen, struikgewas en gearceerde gebieden.
Het vormt een bloeiend bosje dat bestaat uit brede en puntige bladeren, persistent, zijdeachtig, tot 12 cm lang, hartvormig aan de basis, donkergroen gespikkeld met wit.
Van maart tot mei draagt de stengel trechtervormige bloemen, die tijdens de bloei in kleur variëren: ze zijn dus roze als ze uitkomen, worden paarsachtig als ze op het hoogtepunt van hun bloei zijn en vervagen blauw worden. Ze trekken vooral bijen aan.
De bladeren bevatten slijmstoffen, tannines, flavonoïden, allantoïne, saponosiden, kiezelzuur, vitamines, mineralen en een zeer lage dosis pyrrolizidine-alkaloïden.
De long is het slachtoffer van de "signature theory", dat wil zeggen dat de witte vlekken op de bladeren die de longblaasjes oproepen, het teken waren dat de plant borstvinnen had tegen bronchitis en borstaandoeningen. Niets is echter ooit bewezen behalve eenvoudige verzachtende en verzachtende eigenschappen die positieve effecten kunnen hebben op verstopte bronchiën.
- Familie: Borraginaceae
- Type: meerjarig
- Herkomst: Europa
- Kleur: roze bloemen, paarsachtig dan blauw
- Zaaien: ja
- Snijden: ja
- Planten: lente
- Bloei: maart tot mei
- Hoogte: 25 tot 40 cm
Ideale bodem en blootstelling voor de longen
Longkruid wordt in de schaduw gekweekt, zelfs dik, maar verdraagt de volle zon. Een rijke bodem, humus, vers, zonder drassig te zijn, zal gunstig zijn.
Datum van zaaien, snijden en planten van het longkruid
Zodra de zaden rijp zijn, wordt buiten zaaien in pot verwacht, maar het is nodig om te wachten tot de volgende lente om ze te zien ontwikkelen. Er wordt echter altijd spontaan gezaaid. Wees voorzichtig, aangezien ze gemakkelijk hybridiseren, geven de zaailingen onderwerpen die zelden trouw zijn aan de moederplant.
Het verdient de voorkeur om plukscheidingen te maken in de herfst of aan het einde van de bloei, of om te beginnen met wortelstekken, in een kas.
De lente is de beste tijd om te planten.
Advies voor onderhoud en kweek van de long
Om de 3 tot 5 jaar plukjes te verdelen is nodig om mooie planten te behouden.
Om spontaan zaaien te voorkomen, kunt u de stengels waarvan de bloemen zijn verdord, afsnijden.
Oogsten, conservering en gebruik van longkruid
Jonge longkruidblaadjes zijn eetbaar en kunnen aan salades worden toegevoegd vanwege hun milde smaak die doet denken aan oesters, vergelijkbaar met die van bernagie ( Borago officinalis ) en smeerwortelblaadjes, uit dezelfde familie. Bloemen kunnen ook voor een interessante decoratieve toets zorgen.
Als je het gewone longkruid verwart met andere soorten longkruid, maakt dat niet uit, want ze zijn allemaal eetbaar.
Ziekten, plagen en parasieten van de long
Slakken en slakken houden ook van jonge scheuten. Als de atmosfeer te droog is, kan er echte meeldauw ontstaan.
Locatie en gunstige associatie van de long
Het is een plant die goede bodembedekkers vormt in schaduwrijke delen van de tuin, die vaak moeilijk te vegeteren zijn.
Aanbevolen variëteiten van Pulmonaria voor planten in de tuin
Er zijn in totaal ongeveer vijftien soorten van het geslacht Pulmonaria , waaronder het gewone longkruid ( Pulmonaria officinalis ), maar ook het besprenkelde longkruid ( Pulmonaria saccharata ) met vlekken die doen denken aan een beregening, het knol longkruid ( Pulmonaria mollis syn. Pulmonaria montana ), het long met lange bladeren 30 tot 40 cm (Pulmonaria angustifolia ), rood longkruid ( Pulmonaria rubra ), met rode bloemen, donkerbloemig longkruid ( Pulmonaria obscura ), vergelijkbaar longkruid (Pulmonaria affinis ) ...
Longkruid ( Pulmonaria officinalis ) komt in een paar cultivars voor, zoals Pulmonaria officinalis 'Cambridge Blue' met lichtblauwe bloemen getint met roze, Pulmonaria officinalis 'White Wings' met witte bloemen met roze oog, Pulmonaria officinalis 'Sissinghurst White' met puur witte bloemen ...