Kinkeliba ( Combretum micranthum ) behoort tot de familie Combretaceae. Deze struik komt oorspronkelijk uit Afrika en groeit niet in je tuin, en je zult ook geen bladeren plukken langs een pad tijdens een wandeling door het Franse platteland. Het traditionele gebruik van kinkeliba voor genezing in Afrika dateert echter uit de 19e eeuw.
Kinkeliba, diuretisch en spijsvertering
Combretum micranthum , kinkéliba, ook wel quinquéliba, quinquiliba of "langlevende kruidenthee" genoemd, is een bossige en bossige struik in West-Afrika, met name wijdverbreid in Senegal, Niger, Mali en de hele Sahel.
Op zijn maximale hoogte van 6 meter draagt hij tegenoverliggende bladeren, geheel, ovaal en leerachtig, de delen die voor medicinale doeleinden worden gebruikt. Bij het drogen worden de groene bladeren roodbruin en zouden ze minder actief worden: in Afrika is het gebruikelijk om ze vers en groen te kopen.
Witte tot roze bloemen maken dan plaats voor vruchten die samara worden genoemd, omdat ze gevleugeld zijn (4 vleugels) en slechts één zaadje hebben.
De bladeren bevatten fenolzuren, flavonoïden, catechische tannines, proanthocyanidolen, betaïne, choline, polyolen (sorbitol, inositol), sterolen, tripertenen, kaliumnitraat, evenals een alkaloïde ( combretine).
De medicinale deugden van kinkeliba
In West-Afrika wordt kingeliba al eeuwenlang gebruikt. Het gebruik ervan in Europa houdt verband met kolonisatie. Zo verzamelde dokter André Rançon, arts die een onderzoeks- en verzamelopdracht uitvoerde in Opper-Gambia, voor professor Edouard Heckel van de Faculteit der Wetenschappen van Marseille, in 1891 enkele monsters van kinkeliba en stuurde deze naar deze laatste, ter beoordeling van de plant. interessant omdat het "met succes werd toegepast in het geval van gal- en hematurische koorts". Na analyse werd een opmerkelijke hoeveelheid kaliumnitraat onthuld, wat de diuretische werking ervan kon verklaren.
Eerder had pater Raimbault, de missionaris, er al een paar gestuurd, maar tijdens de reis waren ze gedroogd en bruin geworden, waardoor het actieve principe niet naar buiten werd gebracht.
In 1928 verhuisde een Franse ondernemer, Ferdinand Toustou, naar een boerderij in Senegal om de plant te verbouwen en naar Europa te exporteren.
In 1937 werd kinkeliba vermeld in de Franse farmacopee en pas sinds 1985 in de Afrikaanse farmacopee.
Het zijn de koortswerende eigenschappen van de bladeren die kinkeliba beroemd hebben gemaakt, vooral in gevallen van malaria en verschillende koortsachtige aandoeningen. passiebloem in de kruidengeneeskunde. In het geval van gastro-intestinale problemen, koliek, braken en obstipatie, kan kinkeliba effectief zijn vanwege zijn diuretische, cholagogue-, braak-, lever- en spijsverteringseigenschappen.
Met zijn werking op de hepatische sfeer wordt kinkeliba in sommige Afrikaanse landen ook gebruikt tegen diabetes.
Als je naar Senegal gaat, kun je langs de weg gemakkelijk kinkeliba-verkopers vinden, waarvan de gedroogde bladeren zijn gebonden tot twijgen en vastgebonden met palmstroken, die op grote sigaren lijken. In Frankrijk kan kinkeliba alleen in apotheken worden gekocht.
De plant wordt op verschillende manieren gepresenteerd en gebruikt:
- als afkooksel: 20 g gedroogde kinkeliba-bladeren / een liter water (1 kopje na elke maaltijd), 2-3 minuten koken en 20 minuten laten trekken,
- infusie: 30 g gedroogde kinkeliba-bladeren / liter water (maximaal 2 tot 3 kopjes / dag), maximaal 10 minuten laten trekken; er zijn mengsels van planten waarin kinkeliba wordt geassocieerd,
- in etherische olie, op medisch recept.
- in moedertinctuur, volgens de instructies van de apotheker.
Andere soorten Combretum
Het geslacht Combretum telt meer dan 350 soorten, waaronder de kinkeliba ( Combretum micranthum ) vooral bekend staat om zijn geneeskrachtige eigenschappen. Echter, Combretum molle, die een verspreidingsgebied dat zich uitstrekt tot Zuid-Afrika heeft, biedt zeer vergelijkbare woningen in de afwezigheid van kinkeliba.
Het gebruik van planten voor genezing moet gebeuren door eerst advies in te winnen bij een arts, apotheker of kruidkundige. Zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, mensen met chronische en ernstige ziekten of die medicijnen gebruiken, dienen een arts te raadplegen alvorens zelfmedicatie toe te dienen, wat bijwerkingen kan veroorzaken, waaronder geneesmiddelinteracties.
(foto credits 1: Marco Schmidt - Persoonlijke fotografie, CC BY-SA 2.5 en foto 2: TK Naliaka - Persoonlijk werk, CC BY-SA 4.0)