Munt, die behoort tot de grote Lamiaceae-familie, is een winterhard en aromatisch overblijvend kruid dat zeker een van de bekendste, meest populaire en meest gebruikte kruiden is, die naar ons toe komt uit Europa waar de meeste pepermuntjes zijn native. Er zijn niet alleen veel soorten, maar bovendien is munt het onderwerp geweest van vele hybridisaties en originele creaties met een nog steeds muntachtige geur maar min of meer subtiel en sterk.
De belangrijkste soorten pepermuntjes en de verschillende soorten
Groene munt ( Mentha spicata )
De groene munt ( Mentha spicata ) kan tot 70 cm lang worden en heeft lichtgroene, langwerpige, getande, diep geaderde maar bladloze bladeren (in tegenstelling tot pepermunt) en bloeit met leliewitte of roze stekels. De geur is zoeter, subtieler dan die van pepermunt. De geur siert fruitsalades maar ook sauzen en muntthee.
De kroesmunt is een variëteit met trillende bladeren, met een minder uitgesproken, zoetere smaak, de aardbeimunt is een andere met een geur die doet denken aan rood fruit ...
Watermunt ( Mentha aquatica )
De watermunt, stolonen, ook wel rode munt of waterbalsem genoemd, groeit aan de rand van watermassa's en kan ook 70 cm hoog worden. De langgesteelde, tegenoverliggende, lancetvormige, getande bladeren zijn donkergroen en soms roodachtig. De roze of witte bloemen vormen een soort bolletje. De bladeren geven een karakteristieke muntachtige geur af die doet denken aan frisheid.
Pepermunt ( Mentha piperita )
Pepermunt, die tot 80 cm hoog kan worden, komt van de kruising tussen groene munt en watermunt. Het wordt vermeerderd door zijn uitlopers. De langwerpige, getande bladeren zijn donkergroen en de roze bloemen zijn geclusterd in terminale aren. Het verspreidt een sterke en doordringende geur, heet en peperig, en wordt fris. Zeer rijk aan menthol, wordt gekweekt voor de productie van etherische olie. Het parfumeert tandpasta's, snoep, gerechten en desserts.
Ze baarde de munt-citroen , de citrusgeur van benzine, de bergamot-munt , de muntchocolade doet denken aan de Engelse chocolaatjes gevuld met munt ...
Pennyroyal ( Mentha pulegium )
Niet meer dan 40 cm hoog, soms blechon genoemd, pennyroyal, vooral aanwezig in Zuid-Europa, heeft bijna ronde, nauwelijks getande bladeren, met een uitgesproken geur en smaak. De etherische olie die rijk is aan pulegone is extreem emmenagogue of zelfs mislukt. Het wordt eerder gebruikt vanwege zijn insectendodende eigenschappen, in het bijzonder tegen luizen en vlooien.
Veldmunt ( Mentha arvensis )
De veldmunt, die veel voorkomt in weilanden en vochtige plaatsen, wordt tussen de 20 en 50 cm hoog, valt op door zijn ruwe bladeren en roze bloemen en verspreidt een lichte en zeer zachte, bijna kamferachtige geur. Het wordt in Japan veel gekweekt vanwege zijn menthol, daarom wordt het ook wel Japanse munt genoemd.
Ronde bladmunt ( Mentha suaveolens of rotundifolia )
Rondbladige munt wordt ook wel geurige munt, wilde balsem of appelmunt genoemd: alle delen van de plant geven een sterke muntgeur af, waarvan de essentie zeer vluchtig is en nauwelijks een goede aftreksel toelaat. Hij wordt soms wel 50 cm hoog met zijn ovale, donzige, gerimpelde bladeren en paarse aren.
Het bracht bonte tuinbouwvormen voort, zoals ananasmunt .
Longleaf Mint of Scots Mint ( Mentha longifolia )
Het is geografisch gezien de meest verspreide munt die een struik van een meter hoog kan vormen, met zeer uiteenlopende kenmerken, afhankelijk van het onderwerp! Helaas is de geur niet erg prettig, we geven de voorkeur aan groene munt voor culinair en medicinaal gebruik.
Corsicaanse munt ( Mentha requienii )
Deze munt vormt een zeer dichte bodembedekker, waarvan de hoogte niet meer dan enkele centimeters bedraagt. De kleine bladeren hebben een diameter van minder dan 0,5 cm en verspreiden een zeer frisse muntachtige geur, en tijdens de zomer verschijnen er kleine paarse bloemetjes tussen. Aangepast aan Corsica en Sardinië, is deze munt niet erg winterhard (-5 ° C). Het parfumeert zowel de keuken als de adem!
De gezondheidsvoordelen van munt
Ongeacht de soort, munt staat altijd bekend om zijn geneeskrachtige eigenschappen, met name om het spijsverteringssysteem te stimuleren. Het is verkwikkend en opwindend zonder slaap te verhinderen, maar door mentale en intellectuele vermoeidheid te verhelpen. Het wordt ook gecrediteerd met krampstillende, pijnstillende en antiseptische eigenschappen.
- zie het bestand Wanneer moet ik munt oogsten en hoe moet ik het bewaren?
Het wordt daarom aanbevolen bij moeilijke spijsvertering, misselijkheid, braken, maag- en darmklachten, gastro-intestinale vergiftiging, opgeblazen gevoel, aerofagie.
De etherische olie is bijzonder waardevol tegen verkoudheid, hoest, sinusitis, bronchitis maar ook tegen hoofdpijn, migraine en aangezichtsneuralgie.
Slechte adem, gingivitis, stomatitis worden gekalmeerd door gorgelen of mondwater met muntinfusie.
Om de jeuk van insectenbeten te kalmeren, kunt u ze inwrijven met verfrommelde verse muntblaadjes.
Het culinaire gebruik van munt
Munt is een van de kruiderijplanten, maar het meest geschikt om mee te koken is groene munt: als zodanig smaakt het naar room, vlaaien, fruitsalades, dranken (thee, mojito ...) evenals verschillende gerechten zoals tabouleh, loempia's, chutneys, bevroren soepen, rauwe groenten ...
Om een misvatting tegen te gaan, is het heel goed mogelijk om munt te consumeren tijdens een homeopathische behandeling: ondanks zijn sterke smaak maakt het de korrels niet minder actief wanneer de homeopathische geneesmiddelen worden weggenomen. de consumptie van munt (koffie, thee, tabak ook sterk).