Hoewel meerjarig, wordt andijvie in onze streken jaarlijks geteeld, met zijn grote penwortel en intens blauwe bloemhoofdjes. Deze winterharde plant, die 60 cm hoog kan worden, wordt gewaardeerd om zijn appels, dit zijn in feite gebleekte scheuten die worden verkregen door te forceren.
We vinden vaak andijvie onder de naam "Chicon", zowel in het noorden van Frankrijk als in België, maar ook van Brusselse witlof of Witloof. De bladeren zijn licht gelobd, meestal donkergroen en worden 50 tot 60 cm hoog. Het worden pas dichte appels met knapperige witte bladeren met een gele punt totdat ze in oktober-november zijn gescheurd, bladeren zijn afgesneden, wortels een paar dagen op de grond moeten worden gedroogd en terug in het donker worden gezet.
Het kan al in november worden geoogst, wanneer de scheuten ongeveer vijftien centimeter hebben bereikt, en het hele seizoen door als en wanneer je het nodig hebt. Andijvie is vaak erg populair vanwege de lichtheid (15kcal / 100g) en de zeer hydraterende kant. Voor 100 g andijvie is het inderdaad 94 g water dat je naar je lichaam brengt, terwijl je je vult met vitamine B9 (foliumzuur).
- Familie: Asteraceae
- Type: meerjarig geteeld als eenjarig
- Herkomst: Azië, Europa
- Kleur: wit en geel blad; blauwe bloemen
- Zaaien: mei-juni
- Planten: 6 weken na zaaien
- Oogst: 4 tot 6 weken na het uittrekken
Ideale grond en blootstelling voor andijvieteelt
Andijvie waardeert een compacte humusrijke grond. Een blootstelling in de volle zon zal zeer winstgevend zijn.
Andijvie zaaien in de moestuin
Andijvie wordt gezaaid in mei-juni, in rijen met een tussenruimte van ongeveer dertig centimeter. Een maand later moeten de rijen worden verdund tot ongeveer 10 cm. Jonge planten die zijn verwijderd, kunnen in een nieuwe rij worden overgeplant.
- Zie het blad: salades zaaien en planten
Andijvieteelt en trekadvies
Regelmatig schoffelen is noodzakelijk, zodat onkruid niet de leefruimte van uw witlof aantast. Geef ook regelmatig maar niet overmatig water.
Het forceren van andijvie kan direct ter plaatse worden gedaan, in een goed belicht deel van de tuin, in een 25 cm diepe sleuf of in de kelder in kisten. Na het uittrekken de wortels een paar dagen in de zon laten drogen en vervolgens inkorten tot 15-20 cm door de bladeren 3-4 cm boven de kroon af te snijden. Je zet de wortels rechtop naast elkaar en bedek ze met 10 cm aarde, daarna stro en een zeildoek.
Oogsten, conservering en gebruik van andijvie
De broei vindt plaats in oktober-november en de oogst vindt plaats 4 tot 6 weken na installatie in broei, dat wil zeggen tussen november en eind maart, indien nodig, door net boven de kraag te snijden. Een tweede hergroei kan optreden, minder dicht en minder bedwelmend genaamd 'endivette'
Andijvie wordt rauw gegeten in salades of gestoomd, gestoofd, gegratineerd met ham en bechamel ...
Ziekten, plagen en parasieten van andijvie
De andijvievlieg kan bij het forceren andijvie, maar vooral veldmuizen aanvallen.
Locatie en gunstige associatie van andijvie
Andijvie in potten telen is niet mogelijk. In de moestuin kan het worden gekweekt in de buurt van radijs, kool, prei, bonen, erwten, pompoen, raap, wortel ...
Aanbevolen soorten andijvie voor aanplant in de tuin
Afhankelijk van het soort trek dat nodig is, zijn er twee verschillende soorten rassen, ofwel klassiek door ze te bedekken met aarde, ofwel de 'Zoom' die niet hoeft te worden afgedekt, ideaal voor broei in de kelder.
De meest voorkomende is ongetwijfeld Cichorium endivia 'Witloof' waarvan de cichorei erg stevig is. De Mechelse halfvroege andijvie is een oud ras dat lange witloof aanbiedt. Cichorium endivia 'Zoom F1' is vanuit teelttechnisch oogpunt interessanter omdat er geen bodembedekking voor nodig is.