De sprinkhaan ( Caelifera ) heeft heel, heel veel soorten (meer dan 7000), maar er zijn er maar honderd in Frankrijk. Ze zijn onderverdeeld in twee suborden: sprinkhanen (Acrididea) en dwergsprinkhanen (Tridactylidea). Acridae zijn de meest voorkomende, laten we hierover praten.
Herken een sprinkhaan
De sprinkhaan is een orthoptera, dat wil zeggen dat hij rechte vleugels heeft die uitgelijnd zijn met het lichaam, zoals sprinkhanen en krekels. Hij meet tussen de 2 en 8 cm en de kleur varieert van groen tot bruin, afhankelijk van de soort. Het wordt geboren en beweegt door te lopen, springen of vliegen. Zijn lichaam is opgesplitst in 3 delen: het hoofd, de thorax en de buik.
Het hoofd vormt een rechte hoek met het lichaam, het heeft 2 grote ogen en 3 ocelli, antennes korter dan het lichaam, en de mond bestaat uit een slijpend oraal apparaat. De thorax draagt de 3 paar poten, waarvan de achterpoten Z-vormig zijn voor goed springen, en de 2 paar vleugels (elytra aan de voorkant voor bescherming en vliezig aan de achterkant, vaak erg kleurrijk).
De buik, met zijn 11 segmenten, bestaat uit het trommelvlies, het spijsverteringssysteem, het voortplantingssysteem en de bloedsomloop.
Sprinkhanen (mannetjes en vrouwtjes) zingen door hun benen, meer bepaald hun dijbeen, tegen hun vleugels te wrijven.
De sprinkhanen planten zich in het vroege najaar voort door een vrij klassieke paring, wat aanleiding geeft tot het leggen van eieren in de grond, slechts een paar dagen na de bevruchting. Om dit te doen, verankeren ze hun buik in de aarde en worden de eieren daar ingesloten in een stijf membraan, een ootheca genaamd, waar ze de hele winter zullen verblijven voordat ze in de volgende lente uitkomen. Ze zullen dan in de larvale toestand zijn zonder dat hun vleugels verder ontwikkeld worden, wat in de zomer zal gebeuren.
Hoe onderscheid je een sprinkhaan van een sprinkhaan of krekel?
Kleur is geen betrouwbare aanwijzing, omdat sprinkhanen grijs kunnen zijn zoals sprinkhanen, maar ook groen kunnen zijn zoals sprinkhanen. Vergeleken met de sprinkhaan en krekel die lange en dunne antennes hebben, heeft de sprinkhaan ze dik en kort. Het lied dat de sprinkhaan en de krekel uitstraalt, komt van de wrijving van de vleugels ertussen, die verschilt van de sprinkhaan. Ten slotte is de sprinkhaan de enige van de drie die herbivoor is, terwijl de andere twee alleseters zijn.
Het eten van de sprinkhaan
De sprinkhaan voedt zich met allerlei soorten planten door eraan te knabbelen, onverschillig ook al hebben de grassen zijn voorkeur, maar zolang hij solitair staat, veroorzaakt hij geen schade, wat wel het geval is in Frankrijk.
Als het voedsel opraakt, neemt het een gezellig gedrag aan en kan het een plaag worden en uitgebreide ontbladering veroorzaken, maar dit komt alleen voor in Afrika met de Desert Locust, in Azië en een beetje in het zuiden van Europa.
Het is dus een insect dat de tuinman in zijn tuin kan laten leven.
De pluspunten van sprinkhanen
Op sprinkhanen wordt gejaagd door hagedissen, vogels, bidsprinkhanen, kevers ... dus ze vormen een goede voorraadkast voor deze tuinhulpjes.
Bovendien wordt in Azië en Afrika op de wolken van ongedierte sprinkhanen gejaagd voor consumptie door mensen, omdat ze rijk zijn aan eiwitten. De geïndustrialiseerde landen zijn er tegenwoordig erg in geïnteresseerd, waar het te vinden is in sommige gespecialiseerde winkels of reformwinkels.
Probeer ze vooral niet te vergiftigen met insecticiden, want ze zijn enerzijds erg resistent en anderzijds riskeer je hun roofdieren te beïnvloeden.
(CC BY-SA 2.0 bovenste foto)