In tegenstelling tot wat men zou denken, maakt de Oregon-spar of "Douglasspar" ( Pseudotsuga menziesii ) zoals hij ook - ten onrechte - wordt genoemd, geen deel uit van de sparren (Abies). Het werd in Europa geïntroduceerd, met name in de Morvan en het Centraal Massief, in de 19e eeuw door een Britse kweker die het zijn naam gaf: David Douglas.
Van de Pinaceae-familie, net als dennen, heeft deze zeer winterharde conifeer groenblijvende bladeren met lineaire bladeren van 2 tot 3 cm lang rondom de twijgen, die zich ontwikkelen uit puntige toppen met talrijke schubben. De bladeren voelen zacht aan en worden gekenmerkt door twee witte strepen op de rug; ze ruiken een beetje naar citroengras als ze verfrommeld zijn.
De kegels zijn cilindrisch wanneer ze mannelijk zijn, terwijl de vrouwelijke eivormige kegels (10 cm lang) prominente en rechtopstaande schutbladen hebben.
Door de jaren heen groeit de Douglasspar snel en ziet zijn takken zich uitspreiden en zijn gladde grijze bast dik worden, gerimpeld als roodbruine kurk en schil. Het kan 300 tot 500 jaar leven!
Met zijn zeer rechte stam en zeer hoge grootte, wordt de Douglas in het bos geëxploiteerd vanwege zijn uitzonderlijke natuurlijke duurzaamheid, waardoor hij van nature rotbestendig is: een kostbare kwaliteit waar ecologische overwegingen een groot probleem worden, zowel op individueel als collectief niveau (it voldoet aan de eisen van biologische risicoklasse 3 van norm EN 335).
Het is daarom zeer begeerd voor terrassen, buitenschrijnwerk, scheepsconstructies, maar ook interieurarchitectuur, vooral in waterkamers (keuken en badkamer) omdat het een hoge luchtvochtigheid ondersteunt. Het wordt tegenwoordig ook gebruikt voor de constructie van grote constructies die hoge mechanische belastingen vereisen.
- Familie: Pinaceae
- Type: naaldboom
- Herkomst: Westelijk Noord-Amerika
- Zaaien: ja
- Snijden: nee
- Planten: lente of herfst
- Hoogte: 50-60 m, of zelfs 100 m
Ideale grond en blootstelling voor het planten van Douglasspar in de tuin
Alle goed doorlatende, humusdragende, niet-kalkhoudende of zelfs licht zure bodems passen bij de Douglas, met een zonnige of halfschaduw blootstelling.
Datum van zaaien, enten en planten van Douglasspar
In het voorjaar zaait u de Douglas buiten in potten. Taktransplantatie kan in februari worden gedaan.
Het planten gebeurt in de lente of herfst.
Raad van onderhoud en cultuur van de Douglas
Douglas is niet kwetsbaar en heeft geen speciaal onderhoud nodig. Als het jong is, moet er echter op worden gelet dat het water wordt gegeven als de droogte aanwezig is.
Exploitatie en gebruik van Douglasspar
In de bosbouw wordt het verbouwd en vervolgens gebruikt voor binnen- en buitenschrijnwerk, zoals hierboven te zien is.
Douglasspar ziekten, plagen en parasieten
Het is niet vatbaar voor ziekten of parasieten, maar intensieve uitbuiting kan de situatie op lange termijn omkeren.
Locatie en gunstige associatie van de Douglas
Kan geïsoleerd in de tuin worden geplant, maar ver genoeg van het huis. Als het de wind heeft, moet je het manen tot het ongeveer 5 meter bereikt.
Aanbevolen soorten Douglas voor planten in de tuin
De Pseudotsuga menziesii 'Fretsii' is veel minder hoog en groeit langzaam, de Pseudotsuga menziesii 'oudemansii' groeit ook langzaam, de Pseudotsuga menziesii 'glauca' of Douglas blauw heeft een blauwachtige kleur.
(Foto 1 door Andreas Rockstein - CC BY-SA 2.0)