Oxalis aantal goed 500 soorten eenjarige of meerjarige exemplaren, bolvormig, rhizomateus, knolachtig of met vezelige wortels. Als sommige van deze planten onmiskenbare siervoordelen hebben, of een bewezen culinaire interesse hebben zoals de Peruaanse Oca (Oxalis tuberosa), zijn andere een formidabel onkruid dat zeer moeilijk uit te roeien is zodra ze in de tuin verschijnen.
Oxalis: invasieve klavers?
In deze familie van Oxalidaceae zijn twee soorten vaste planten bijzonder invasief: corniculate oxalis ( Oxalis corniculata ) en schapenzuring ( Oxalis acetosella ). Ze waarderen over het algemeen schaduwrijke plaatsen, dicht bij het kreupelhout, waar ze uiteindelijk naturaliseren.
De gehoornde oxalis ( Oxalis corniculata ) is herkenbaar aan zijn extreem kruipende groeiwijze, niet meer dan 5 tot 8 cm hoog, met stengels die zich over de grond verspreiden en waaruit knooppunten ontstaan, kleine luchtscheuten en wortels draaien. De afwisselende bladeren hebben 3 hartvormige blaadjes, ze zijn donkergroen van kleur en neigen naar paars.
Kleine gele bloemen met 5 bloembladen ontwikkelen zich van de lente tot de vroege herfst. Licht behaarde vruchten laten hun zaden barsten zodra ze worden aangeraakt als ze rijp zijn, wat verder bijdraagt aan de verspreiding van deze oxalis, theoretisch eenjarig, maar concreet meerjarig. Dit onkruid wordt ook spontaan aangetroffen in woestenij, aan de voet van woonmuren, in puin en verlaten land.
Schapenzuring ( Oxalis acetosella ) wordt ook wel "klaverzuring" of "zuurbes" genoemd. Net als de vorige wordt deze kruidachtige plant meerjarig en wordt gekenmerkt door een extreem muurbedekkende groeiwijze, ook niet hoger dan 8 cm. Het wortelstelsel is georganiseerd in horizontale takken die bulbillen produceren, het startpunt voor nieuwe clusters van stengels. De bladeren doen denken aan klaver, met 3 blaadjes in de vorm van een omgekeerd hart, licht behaard, aan het einde van roodachtig witte stengels. De roze bloemen verschijnen eerder in het voorjaar in april en mei. Ze houden vooral van nogal schaduwrijke en vochtige ruimtes.
Hoe kom je van oxalis af?
Gebruik geen werktuigen zoals de rototiller of de aardbei : als ze kunnen helpen bij het onkruid wieden van het merendeel van het onkruid, moeten ze worden vergeten voor rhizomateus kwakgras en voor oxalis, omdat het mechanisme de bulbillen verder zal verspreiden en wortels overal, door ze te vermenigvuldigen.
De dikke mulch met dikke texturen helpt de invasie van oxalis te voorkomen, vooral in de bloembedden. Of het nu gaat om mulch of plastic folie, geen van beide zorgt ervoor dat de zaden en bulbillen verdwijnen ... Als je een mulch neemt met een te fijne textuur, zal de oxalis deze doorboren!
Thermisch wieden kan goede resultaten geven, vooral bij hoornblad, op voorwaarde dat de operatie wordt herhaald. Als je geen thermische onkruidverdelger hebt, kun je de stelen laag bij de grond afsnijden en vernieuwen zodra ze teruggroeien, ze kunnen geleidelijk opraken.
Als je moedig bent, zal alleen geduld je voldoening geven, door gewetensvol en voorzichtig aan de planten te trekken met hun wortels en hun bolletjes die je verbrandt of in de "alleskunner" gooit, maar vooral niet op de composthoop!
Haast u niet op glyfosaat: het vervuilt niet alleen de bodem permanent, maar het zal bovendien slechts tijdelijk de oxalis verwelken die weer zal vertrekken.