De walnoot ( Juglans regia ) is een prachtige boom met een ronde groeiwijze, afkomstig uit Zuidoost-Europa en West-Azië, die 25 meter hoog kan worden en honderd jaar oud kan zijn, ondanks zijn bijzonder langzame groei. Walnoot is zeer winterhard en is echter vaak het slachtoffer van late vorst die de vroege bloei en daarmee de toekomstige oogst van het jaar verstoort.
De bladverliezende bladeren zijn tussen de 20 en 30 cm groot en bestaan uit grote ovale en puntige blaadjes. Zijn wijsheid drijft hem om begeerd te worden, dus de walnotenboom brengt gewoonlijk pas zijn tiende jaar vruchten voort.
De walnoot bloeit in de zomer en mengt de geslachten niet: de vrouwtjes hebben daarom de vorm van kleine groene bloemen die in paren zijn gegroepeerd, terwijl de mannetjes de vorm hebben van bloeiwijzen in hangende katjes.
De vrucht is een dehiscente pseudodrupe die bestaat uit een vlezige schaal, de schil, waarin de noot wordt aangetroffen zoals hij wordt geoogst of gekocht, met zijn schaal die is gebroken en zijn zaad dat wordt geconsumeerd.
De walnoot is een zeer energieke oliehoudende noot (525 kcal / 100 g) die rijk is aan lipiden en die vitamine B en E, magnesium en vezels bevat.
- Familie: Juglandaceae
- Type: fruitboom
- Herkomst: Zuidoost-Europa
- Kleur: groene bloemen
- Zaaien : nee
- Snijden: nee
- Planten: herfst
- Oogst: september-oktober
- Hoogte: tot 25 meter hoog
Ideale grond en blootstelling voor het planten van een walnotenboom in de tuin
Walnoot voelt zich thuis in goed doorlatende, koele, diepe, humusrijke grond. Een zonnige belichting is perfect voor hem.
Datum van het planten van walnotenbomen
Vermenigvuldiging gebeurt voornamelijk door middel van spleettransplantatie op openhartige onderwerpen, te oefenen van maart tot april.
Raad van onderhoud en teelt van walnoot
Als de walnoot nog jong is, moet je de basis regelmatig wieden en water geven. Walnoot houdt niet van al te zware snoei, dus verwijder gewoon dode takken.
Oogsten, conservering en gebruik van noten
Noten worden in de herfst verzameld als ze op de grond zijn gevallen. Ze kunnen enkele maanden droog, in de open lucht, vrij van de schil bewaard worden. Vers of droog, ze worden voornamelijk gebruikt bij het koken, in salades en gebak, maar ze worden ook verwerkt tot olie.
Walnotenbeits wordt al lang gebruikt bij het verven om bruin te kleuren.
Ziekten, plagen en parasieten van walnotenbomen
Walnoot is vatbaar voor anthracnose van walnoot en bacteriose van walnoot.
Locatie en gunstige associatie van walnoot
Kies een locatie die zowel zonnig is als beschut tegen te koude wind. Laat er vooral ruimte voor - minimaal 8 m tussen elke boom - omdat het in de loop van de tijd groeit.
De walnotenboom geeft gifstoffen af, de juglone, aan zijn voet, die als een soort natuurlijke "reiniging" fungeert door de omtrek te wieden. De bladeren bevatten het en zullen het ook vrijgeven door te ontbinden op de grond, waardoor de grond giftig wordt voor andere planten die niet onder de walnotenboom groeien. Er is ook een gezegde dat je nooit onder een walnotenboom moet slapen, anders krijg je hoofdpijn.
Aanbevolen soorten walnotenbomen voor planten in de tuin
Er zijn maar een paar soorten walnotenbomen, waarvan de meest gecultiveerde zijn Franquette , Mayette en Parisienne , zeer aanwezig in de Isère-regio waar "Noix de Grenoble" profiteert van een AOC, net als "Noix du Périgord "in het zuidwesten.