Het verwelkomen van een ezel in uw huis is geen lichtvaardig besluit, zoals elke adoptie van een dier. De ezel kan 40 jaar oud worden. We moeten ons er daarom van bewust zijn dat dit een verbintenis op lange termijn is.
Aan de andere kant is de ezel erg gehecht aan zijn eigenaren en ondersteunt hij de scheiding niet erg goed. Het is noodzakelijk om voor hem beschikbaar te zijn en vooral om hem geschikte leefomstandigheden te verzekeren. De ezel vraagt een minimum aan aandacht en zorg.
De ezel, een huisdier
Thuis een ezel grootbrengen? Je hebt gelijk. De ezel is een trouw, vertederend huisdier dat minder behoeftes heeft dan bijvoorbeeld een paard of een pony. Het is echter ook synoniem met domheid en slecht humeur in het populaire beeld, terwijl dat niet zo is. Integendeel, de ezel is een intelligent dier, verliefd op vrijheid. Als hij in bepaalde situaties koppig kan overkomen, is dat juist omdat hij heeft begrepen dat ze zijn levensomstandigheden niet respecteren of dat ze een gevaar voor hem vormen. Hoe dan ook, als je een veulen adopteert, moet je hem opvoeden en hem een minimum aan limieten aanleren, zodat hij jou als volwassene respecteert.
Inheems in Noord-Afrika en het Midden-Oosten, eten ezels vooral graag harde, doornige planten die hen herinneren aan hun oorspronkelijke droge gebieden. Om deze reden is de ezel de koning van de pioniers! Het zal uw tuin gemakkelijk verwijderen van onkruid zoals braamstruiken of brandnetels.
In Frankrijk zijn verschillende soorten ezels aanwezig: de ezel van Poitou, de grote zwarte van Berry, de ezel van de Provence, de Cotentin-ezel, de Normandische ezel, de Pyrenese ezel en de Bourbonnais-ezel.
Ezel leefgebied
De ezel leeft het hele jaar buiten. Minimaal 3.000 m² weiland is essentieel. In plaats van mooi, vlak terrein geven ezels de voorkeur aan ruige weilanden met vegetatie en struiken. Het ideaal is om uw weiland op te delen in meerdere percelen gescheiden door een hek. Door dit maaien kan de ezel om de 2 tot 3 weken van het ene perceel naar het andere draaien, terwijl het gras zich herstelt en zodat het niet in contact komt met zijn eigen uitwerpselen die kunnen dragen ziekten.
Een ezel heeft ook een droog onderkomen nodig, waar hij zich in de zomer tegen de zon of in de winter tegen kou en vochtigheid kan beschermen. Deze schuilplaats moet één keer per week worden schoongemaakt. Idealiter moet de opening worden beschermd tegen heersende wind en naar de zon gericht.
Pas op, de ezel is weggelopen, hij verlaat snel zijn weiland. Het is daarom aan te raden om uw grond goed af te sluiten met een prikkeldraadafrastering of met een elektrische afrastering.
De levensomstandigheden van de ezel
Tweede regel die je moet respecteren als je thuis een ezel wilt grootbrengen: laat een ezel nooit alleen, want hij kan niet tegen eenzaamheid en zal je laten weten door domme dingen te doen. Als je geen andere ezel hebt, kun je hem een kip, een schaap of een geit als gezelschap aanbieden. Als je ervoor kiest om twee ezels samen te fokken, geef dan de voorkeur aan twee vrouwtjes, zodat je geen fokproblemen krijgt. De kans op een gevecht is groter als je twee mannetjes neemt. Als de weide van uw ezel ver van uw huis ligt, vergeet dan niet om uw dier regelmatig te bezoeken, omdat het graag weet dat u niet te ver weg bent en om er zeker van te zijn dat alles goed met hem gaat. Een ezel adopteren betekent dat je er elke dag minstens 30 minuten aan kunt besteden om zijn schuilplaats schoon te maken en voor hem te zorgen.
Ezel voeden
De ezel graast tussen de 12 en 16 uur per dag. Zijn dieet bestaat in de zomer voornamelijk uit kruiden van zijn weiland: hij smult van distels, braamstruiken, meidoorns en takken van as, iep of haagbeuk. In de winter is het voedsel voornamelijk hooi. Hij eet gemiddeld 5 kilo per dag. Pas op dat u hem niet te rijk voedt, want de ezel is vatbaar voor zwaarlijvigheid. Om zijn dorst te lessen, moet hij altijd schoon water tot zijn beschikking hebben. Ezels hebben ook mineralen nodig. Een zoutsteen opgehangen in zijn schuilplaats zorgt voor deze bijdrage.
Ezel gezondheid
Om gezondheidsproblemen te voorkomen, is het raadzaam om uw ezel minimaal één keer per jaar aan een dierenarts te laten zien. Het is essentieel om hem te vaccineren tegen tetanus, paardengriep en hondsdolheid. Ezelhoeven moeten ook regelmatig worden onderhouden, anders zijn ze onomkeerbaar. U moet een hoefsmid inhuren om zijn hoeven drie keer per jaar te trimmen of naarmate ze groeien. Een ezel moet ook 2 tot 3 keer per jaar worden ontwormd. Speciale controle van zijn tanden en oren is nuttig.
Dagelijkse verzorging (een soort poetsbeurt) is belangrijk voor het dier. Deze behandeling stelt je in staat om het stof en de dode haren te verwijderen, maar ook om de spieren oppervlakkig te masseren en het uiteindelijk een moment van welzijn te bieden dat het enorm zal waarderen. Het is ook een manier om te controleren of uw ezel niet is aangetast door huidziekten of parasieten.
Hoe kies je een ezel?
Als je een ezel adopteert om ermee te fokken, geef dan de voorkeur aan een raszuivere man. Als u uw ezel bijvoorbeeld voor teamwerk of wandelen wilt gebruiken en u wilt dieren met een zachtaardig karakter, kies dan een gecastreerde ezel, een ruin genaamd, of laat een mannetje castreren zodra hij zijn derde verjaardag bereikt.
In ieder geval, voordat u een ezel aanschaft, kunnen sommige elementen u vertellen dat hij in goede gezondheid verkeert: zijn oren moeten beweeglijk zijn; zijn droge en glanzende vacht; haar koude hoeven en scherpe ogen.
Wettelijke verplichtingen
Bij het adopteren van een ezel is het verplicht deze te laten identificeren in het nationaal paardendossier. Deze identificatie wordt uitgevoerd door een dierenarts of de landelijke stoeterijen die het dier een beschrijvingsblad en een nationaal nummer toekennen, het Equine Information System (SIRE). Concreet betekent dit het implanteren van een elektronische chip die deze informatie vasthoudt in de nek van de ezel en het tatoeëren van de SIRE op zijn lippen. Als u een ezel koopt, moet de vorige eigenaar in feite de papieren, het gezondheidsdossier en de oorsprong kunnen overleggen.
Aan de andere kant moeten alle ezelbezitters een up-to-date fokregister bijhouden met daarin alle in- en uitgangen van dieren, evenals informatie over de gezondheid en het dieet van ezels.