Griekse bergthee ( Sideritis scardica ) behoort tot de Lamiaceae-familie. Het geslacht Sideritis telt ongeveer 150 soorten eenjarige planten, vaste planten, struiken en groenblijvende struiken, die groeien op de eilanden in de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan, vaak op meer dan 1000 meter hoogte, in de kustvlaktes, bossen en de kliffen, genietend van lange hete zomers. Verschillende van deze soorten van het geslacht Sideritis staan bekend om hun therapeutische deugden.
Herdersthee, goed voor alles
Sideritis scardica , Griekse bergthee, herdersthee of zelfs Syrische crapaudine is dan ook een vaste plant die spontaan in de bergen groeit en traditioneel werd geoogst door de herders die hun dieren daar hielden. Het wordt nu echter gekweekt voor gebruik in de kruidengeneeskunde.
Zeer populair in Griekenland, waar het Tsai Tou Vounou wordt genoemd , maar ook in Bulgarije en Albanië, komt deze plant in verschillende variëteiten voor, afhankelijk van de regio en het land: Sideritis scardica , op de berg Olympus in Griekenland, Sideritis perfoliata , op de berg Athos in Griekenland, Sideritis clandestina , in de Griekse Peloponnesos, Sideritis euboea , op het eiland Euboea in Griekenland, maar ook Sideritis raeseri , zeer wijdverspreid in Griekenland, Sideritis syriaca , op Kreta, Sideritis hyssopifolia , ook bekend als Crapaudine des Alpes, waar het groeit, etc.
Het geslacht Sideritis vormt een rechtopstaande plant, sterk vertakt, tot 40 cm hoog, met ovale, wollige, grijze en aanhoudende bladeren. In de zomer groeien er pieken van kleine, geurige gele bloemen. Zeer winterhard (-22 ° C), Sideritis- soorten zijn ook zeer goed bestand tegen droogte en groeien in droge, steenachtige, zonovergoten bodems.
Griekse bergthee is rijk aan flavonoïden, maar ook aan triterpeenzuren, diterpenen, curcumine, caryofyllin, fenylpropanen, iridoïden, coumarines en etherische oliën, vooral tijdens de bloei in mei en juni. Sideritis zou ook een goed ijzergehalte bevatten (20 mg / 100 g), zoals wordt gesuggereerd door de etymologie van de naam, aangezien Sideros in het Grieks ijzer betekent, maar deze verwijzing zou zijn oorsprong kunnen hebben in het vermogen van de plant om wonden te genezen die zijn veroorzaakt door ijzeren wapens tijdens gevechten.
De geneeskrachtige eigenschappen van Griekse bergthee
Het zijn de antioxiderende eigenschappen van de bladeren en bloemen die onlangs de herdersthee beroemd hebben gemaakt in de kruidengeneeskunde. Het is het hoge gehalte aan flavonoïden dat dit verklaart; dus, door de arteriële druk te verlagen, zou het bijdragen tot de preventie van hart- en vaatziekten en zou het cellulaire veroudering vertragen.
Het ijzergehalte zou een aanwinst zijn voor mensen met bloedarmoede. Bovendien zou de plant het immuunsysteem versterken.
Van Griekse bergthee wordt ook aangenomen dat het de spijsvertering bevordert en buikpijn verlicht. De werking zou ook diuretisch en samentrekkend zijn, vooral in geval van diarree.
Het zal bevorderlijk zijn om verkoudheid te stoppen (verkoudheid, hoest, ademhalingsproblemen).
Bij uitwendig gebruik herwint de plant zijn oorspronkelijke deugden, namelijk de verzorging van wonden en wonden.
De sideritis heeft een ontstekingsremmend effect om de symptomen van de ziekte van Alzheimer te vertragen, maar er zijn nog onderzoeken gaande.
Griekse bergthee kan worden gekocht bij kruidendokters, natuurwinkels of Griekse winkels. Dit zijn de gedroogde bovengrondse delen (bladeren en bloemen) die alleen als infuus kunnen worden gebruikt: 1 theelepel gedroogde Sideritis / 20 cl, om 5 tot 10 minuten te laten trekken. Het is mogelijk om maximaal 2 tot 3 kopjes per dag te drinken, een lepel honing en een paar druppels citroensap toe te voegen.
Sideritis-soort om in de tuin te groeien
Sideritis syriaca en Sideritis scardica kunnen gemakkelijk op een aromatische plek worden gekweekt, bij voorkeur in tuinen rond de Middellandse Zee. Koop zaden of stengels in potten die verkrijgbaar zijn bij zaad- en kwekerijbedrijven. Als je op vakantie gaat naar Griekenland en onderweg deze planten tegenkomt, pluk ze dan niet, ze worden steeds meer beschermd in de natuur.
Verschillende planten worden gewoonlijk alpen- of bergthee genoemd. Verwar dit vooral niet met de kwetsbare anthyllid ( Anthyllis vulneraria ) die "alpiene thee" wordt genoemd, zoals de dryade ( Dryas octopetala ).
Het gebruik van planten voor genezing moet gebeuren door eerst advies in te winnen bij een arts, apotheker of kruidkundige. Zwangere vrouwen, mensen met chronische en ernstige ziekten of die medicijnen gebruiken, dienen een arts te raadplegen voordat ze zelfmedicatie toedienen, wat bijwerkingen kan veroorzaken, waaronder geneesmiddelinteracties.