We weten dat honden een sterk ontwikkeld reukvermogen hebben waardoor ze hun prooi kunnen wegspoelen tijdens het jagen, mensen kunnen lokaliseren die in de sneeuw zijn begraven, drugs of zelfs explosieven kunnen vinden. Maar kunnen honden ook ziekten opsporen, waaronder kanker? Zeker, sommige onderzoeken beweren dat dit mogelijk is, maar onder welke voorwaarden? Wat is het werkelijk? Vind de antwoorden op uw vragen en nog veel meer in dit uitgebreide dossier.
De geur van de hond: een extreem ontwikkeld gevoel
Honden hebben een sterk ontwikkeld reukvermogen, dat naar schatting tussen de 10.000 en 20.000 keer krachtiger is dan dat van ons mensen. Ze bewijzen het ons elke dag dankzij hun vermogen om drugs, explosieven, een dreigende aardbeving, een onweersbui in de buurt, een gaslek, een vermist persoon, enz. Op te sporen.
Op het gebied van gezondheid is bewezen dat honden een grote hulp zijn. Het is inderdaad bewezen dat de aanwezigheid van honden ouderen en zieke mensen helpt zich beter te voelen; hun algemene toestand verbetert natuurlijk bij contact met deze dieren.
Kunnen we ons dus voorstellen dat honden kanker daadwerkelijk zouden kunnen detecteren? En zo ja, in welke context? Kunnen alle honden het? Zijn alle vormen van kanker detecteerbaar? In welk stadium van de ziekte voelt het dier het? Er zijn veel vragen!
Honden en kankerdetectie
Het was eind jaren tachtig dat het idee opdook dat honden kanker zouden kunnen detecteren. Inderdaad, verschillende getuigenissen van getroffen mensen onthulden dat hun hond snuffelde aan hun kankerachtige moedervlek, borst, maag, enz. In 1989 rapporteerde hoogleraar dermatologie Hywel Williams over het geval van een patiënt met melanoom. Omdat ze niet wist dat ze kanker had, maakte ze zich zorgen over de vreemde vorm van een moedervlek op haar been totdat haar hond er non-stop en volhardend aan snoof voordat ze blafte. Hierdoor werd de ziekte bij deze patiënt vastgesteld. Geconfronteerd met de veelheid aan andere verklaringen,Wetenschappers zijn geïnteresseerd in de vraag of honden inderdaad kanker bij mensen kunnen detecteren of dat het "toeval" was.
Studies zijn ontstaan in veel laboratoria in verschillende landen over de hele wereld. In Frankrijk en Duitsland hebben onderzoekers aangetoond dat sommige honden prostaatkanker in de urine, darmkanker in ontlasting en longkanker in de adem van getroffen patiënten kunnen detecteren.
Binnen het Institut Curie is een experiment uitgevoerd met speurhonden explosieven. Na een specifieke training waren de hondjes echter in staat om alle vrouwen met borstkanker te herkennen tussen de doekjes die doorweekt waren met zweet. Het blijkt echter dat deze vrouwen nog maar net waren gediagnosticeerd en nog geen behandeling hadden ondergaan. Dit suggereert dat de honden het kankermolecuul voelden en niet de geur van een medicijn.
Uit de tests bleek ook dat de honden de ziekte konden detecteren bij patiënten in remissie. In feite reageerden de dieren op het geval van een vrouw in remissie van borstkanker; 18 maanden later werd echter een recidief vastgesteld door middel van een MRI. De hondjes hadden het dus ruim van tevoren gevoeld!
Kunnen honden onderscheid maken tussen verschillende vormen van kanker?
Wetenschappers wilden het vermogen van deze hond om kanker op te sporen begrijpen en vroegen zich af wat de geurstof is die door kankercellen wordt vrijgegeven. Het doel was inderdaad om te weten of honden alle of slechts enkele kankers kunnen detecteren en of de verschillende vormen van de ziekte dezelfde geur afgeven of dat elke kanker zijn eigen olfactorische afdruk heeft.
Er zijn onderzoeken gedaan bij honden die zijn getraind om borstkanker op te sporen. Het bleek echter dat dieren in een groot panel monsters van ziek en gezond menselijk weefsel verschillende andere vormen van kankercellen konden detecteren. Het lijkt er dan op dat honden voor alle vormen van kanker aan hetzelfde molecuul ruiken. Dit is echter een echte troef, want de training is gemakkelijker! Het blijft alleen voor de geneeskunde om zijn werk te doen!
Wat zijn de werkelijke capaciteiten van de hond in termen van kankerdetectie?
De verschillende uitgevoerde experimenten hebben aangetoond dat honden kanker kunnen detecteren bij getroffen patiënten. Ze nemen de chemische verbindingen waar die door tumoren worden uitgestoten en die aanwezig zijn in de lichamen van de getroffenen. Ze kunnen hun aanwezigheid dus detecteren in de adem, op de huid, in de urine, in de ontlasting en op weefsels van patiënten.
Hieruit mag echter niet worden afgeleid dat alle honden dit vermogen hebben. Natuurlijk hebben ze allemaal een zeer ontwikkeld reukvermogen, min of meer fijn en krachtig, afhankelijk van het ras. Het is heel goed mogelijk dat een lambda klein hondje kanker kan detecteren bij zijn eigenaar, zoals blijkt uit deze eerder genoemde patiënte en haar kankergezwel. De betrouwbaarheid van een dergelijke bewering kan echter alleen rusten op dieren die zijn getraind en getraind voor deze specifieke geur. De rassen met een beter reukvermogen zijn de Basset Hound, de Duitse Herder, de Pointer, de Bretonse Spaniel, de Beagle en de Labrador.
En hoe zit het in de toekomst?
De uitdaging zit hem nu in het vermogen om de precieze olfactorische verbindingen die door kanker worden uitgestoten te identificeren om ze vroege markers te maken en goed stroomopwaarts van de ziekte te werken. Preventie is de sleutel, omdat te veel kankers te laat worden ontdekt na enkele maanden of jaren van discrete ontwikkeling en zonder symptomen, wat patiënten vaak niet op tijd bespaart of hen dwingt om zeer zware behandelingen te ondergaan. die hen niet beschermen tegen het risico van herhaling.
Sommige kankers, zoals eierstokkanker, hebben een hoog sterftecijfer vanwege hun complexe diagnose. Omgekeerd worden andere kankers, zoals prostaatkanker, soms ten onrechte geïdentificeerd. Inderdaad, de PSA-test is de enige huidige test en de onbetrouwbaarheid ervan geeft veel valse positieven, wat leidt tot behandelingen en vaak onnodige operaties.
Het lijkt erop dat honden kanker ruim van tevoren kunnen opsporen, zelfs voordat het door grondig medisch onderzoek kan worden opgespoord. Als het om preventie gaat, is dit "zesde zintuig" een zegen. Helaas kan deze praktijk vandaag de dag niet worden gegeneraliseerd en de aanwezigheid van honden in medische kringen in het algemeen - en ziekenhuizen in het bijzonder - is vandaag de dag nog steeds ondenkbaar. Het is echter bekend dat honden ook andere ziekten kunnen opsporen, zoals diabetes, hoge bloeddruk, toevallen, autisme of het Asperger-syndroom. Hun nut voor onze gezondheid is niet langer te bewijzen. Toch gaat het onderzoek door, wat in ieder geval een goede zaak is.