De Mexicaanse lelie (Beschorneria yuccoides), die je ook kunt vinden onder de naam valse agave of valse yucca, is een overblijvende vetplant, afkomstig uit semi-aride streken van Mexico en vormt een bossige bos die een beetje lijkt op de yucca. Het is daarom een kille plant die de kou vreest en slechts korte passages onder de 0 ° C (-7 ° C maximum) verdraagt in droge en goed doorlatende grond. Een omgeving aan zee past heel goed bij hem.
Rhizomateuze, beschorneria sukkels maar lopen echt het risico invasief te worden.
De grote rozet is samengesteld uit groenblijvende, lancetvormige, soepele, vlezige, gewelfde bladeren, met fijne tanden aan de randen, puntig zonder stekelig te zijn, met een blauwachtig-groengrijs dat na verloop van tijd zeegroen wordt. Ze kunnen tot 1,2 meter lang zijn.
Pluimen die rond mei-juni 2 meter hoog kunnen worden: ze dragen hangende bloemen, 8 tot 10 cm lang, met uitlopende lobben, heldergroen, geel getint, met rode schutbladen. Deze buitengewone bloeiwijzen die na minimaal 3 jaar verschijnen, geven geen parfum af maar zitten vol met nectar die allerlei soorten foeragerende insecten aantrekt, waaronder bijen die hun honingkwaliteiten waarderen.
- Familie: Agavaceae
- Type: overblijvende vetplant
- Herkomst: Mexico
- Kleur: groengele bloemen en rode schutbladeren
- Zaaien: ja
- Snijden: nee
- Planten: lente
- Bloeitijd: mei tot juli
- Hoogte: 1,5 tot 2 m
Ideale grond en blootstelling voor beschorneria
De beschorneria wordt in de volle zon gekweekt maar verdraagt halfschaduw, beschut tegen koude wind, in zanderige grond, zelfs steenachtig en goed gedraineerd. In potten zal een substraat voor cactussen het goed doen.
Datum van zaaien en planten beschorneria
In maart kan worden gezaaid bij 21 ° C. Een snellere vermenigvuldigingsmethode is om sukkels te scheiden, ook in maart.
Het planten zal meer bevorderlijk zijn voor een goed herstel als het in het voorjaar wordt gedaan, rond april of mei, maar het kan ook succesvol zijn in augustus of september.
Raad van onderhoud en cultuur van beschornéria
Beschorneria is zeer goed bestand tegen droogte, het heeft geen water nodig, tenzij het in een pot staat, tijdens de zomer. In het laatste geval is het veiliger om het voor de winter in een koude kas te zetten, om het tegen vorst te beschermen, vooral in koudere streken.
De bloemstengels moeten worden afgesneden als ze verwelkt zijn.
Voordat de lente weer begint, zal het schoonmaken van het beschadigde en uitgedroogde blad de beschorneria een beetje schoonheid geven.
Ziekten, plagen en parasieten van beschorneria
Wintervochtigheid is de ergste vijand van beschorneria. Anders kan het worden aangevallen door wolluizen, vooral als het in een kas blijft.
Locatie en gunstige associatie van beschorneria
Het is een plant die door de zee wordt gekweekt, vooral aan de Middellandse Zeekust, maar ook aan de Atlantische Oceaan, in exotische rotstuinen en dorre hellingen met andere vetplanten en cactussen, zowel geïsoleerd als in vaten, op voorwaarde dat je hem kiest uit een groot volume gezien de afmetingen van de plant.
Aanbevolen variëteiten van Beschorneria voor aanplant in de tuin
Het geslacht Beschorneria heeft in totaal 7 soorten, waaronder Beschorneria yuccoides met bonte bladvariëteiten en een zilverachtige bladvariëteit ( Beschorneria yuccoides 'Quicksilver' ).
Beschorneria septentrionalis is de winterhardste (-15 ° C) die zeer dicht bij Beschorneria yuccoides lijkt, maar met een fijnere bloemsteel, met een helderder rood en minder glaucosgroen blad, levendiger. Beschorneria albiflora heeft witte bloemen getint met roze en vormt een kleine stam, Beschorneria tubiflora , zeer kil, heeft roodachtig groene bloemen en paarsrode schutbladen ...
(foto credit: Leonora (Ellie) Enking - CC BY-SA 2.0)