Er is iets geweldigs aan stekken: je kunt er een plant mee vermenigvuldigen in een paar precieze stappen en jezelf wapenen met een beetje geduld. Afhankelijk van de planten en de seizoenen zullen de snijtechnieken variëren. Onder deze zijn bladstekken niet de meest voorkomende, maar het proces blijft het enige geldige proces voor het reproduceren van bepaalde planten.
Welke planten voor bladstekken?
Bladstekken zijn bijzonder geschikt voor het vermeerderen van vetplanten zoals Kalanchoë, Sedum, Opuntia, Sempervivum, Echeveria, Crassula…
Veel andere planten doen het goed met deze techniek. Dit is het geval voor Beaucarnea, Yucca, Begonia, Kaapse sleutelbloem (Streptocarpus), Peperomia, Muurpeper, Cryptanthus, papyrus (Cyperus), baquois (Pandanus), Sansevieria, Bromelia vriesia, Saintpaulia ...
Al deze planten hebben de bijzonderheid dat ze wortels of knoppen uitstoten op de bladsteel of de nerven van hun bladeren.
Wanneer bladstekken maken?
Deze bladstekken kunnen het hele jaar door onder een verwarmde schuilplaats worden gedaan, maar de beste tijd om te slagen met bladstekken is de lente en de zomer, omdat het noodzakelijk is om warmte te hebben. Inderdaad, deze stekken mislukken in het geval van een te hoge vochtigheid, het zijn stekken die gemaakt zijn in een vrij droog substraat, wat heel logisch is gezien de aard van de betreffende planten.
Let op uitzonderingen aangezien met name papyri, saintpaulia of Sansevieria wortels uitstoten in contact met water.
Hoe bladstekken te maken?
Bereid een poreus substraat voor dat uit gelijke delen zand en potgrond bestaat en giet het in een terrine waarop je een laag grind hebt gelegd die als afvoer dient.
Snijd goed ontwikkelde, zeer vlezige en perfect gezonde bladeren, ongeveer 3 cm bladsteel, en neem ze mee aan de buitenbasis van de moederplant. Voor vetplanten moet u de pauze ongeveer een week laten drogen voordat u het blad plant.
Zeer geaderde bladeren zoals die van begonia moeten in fragmenten worden gesneden met ten minste één knooppunt tussen twee nerven.
Maak een gat met een pen of je vinger en druk de bladstelen schuin naar beneden tot aan de basis van het blad.
Geef zonder teveel water zodat de grond niet drassig is. Om een besloten atmosfeer met een hoge luchtvochtigheid te behouden, wordt aanbevolen om de terrine af te dekken met een doorzichtige plastic zak en deze bij 20-22 ° C zonder direct zonlicht te plaatsen.
Pas als u tekenen van herstel ziet, kunt u regelmatiger water geven.
Als er zaailingen aan de basis van het blad verschijnen, kun je overwegen om te verpotten in een kopje of kleine pot, maar heb niet te veel haast, want het wortelstelsel moet voldoende ontwikkeld zijn.
Het mengsel waarin u de nieuwe planten installeert, moet licht zijn: potgrond, fijne leem, zeer verteerde compost in gelijke delen, met een beetje zand.
Zet de aldus verpotte jonge stekken in de halfschaduw door ze geleidelijk aan de zon te laten wennen.