De technieken van hydrocultuur zijn al sinds de oudheid bekend. De hangende tuinen van Babylon gebruikten deze techniek. Het woord "hydro-pony" komt van de Griekse woorden hydro voor water en ponos voor werk. De letterlijke betekenis ervan is daarom om het water het werk te laten doen. Hydrocultuur is gewoon een cultuur zonder aarde.
Traditioneel voorziet de grond de plant van voedingsstoffen en ondersteunt deze. In een hydrocultuurtuin voorzie je je planten van een complete voedingsoplossing en gebruik je een inert groeimedium om je planten te ondersteunen.
Irrigatie werkt met een pomp en kan worden geautomatiseerd met een timer. Onmogelijkheid om de wortels te verdrinken omdat het substraat permanent wordt gedraineerd.
Geëxpandeerde kleiballen, vermiculiet en steenwol (LDR) zijn de meest voorkomende substraten in hedendaagse actieve of passieve hydrocultuursystemen.
De hovenier die binnenshuis wil kweken, prijst de vele voordelen van hydrocultuur en beschrijft het als een schoon gewas, dat de aanwezigheid van insecten en het risico op ziekten vermindert: planten groeien sneller door alle groei-energie. is gericht op het gebladerte, waardoor de zwakke ontwikkeling van het wortelsysteem een veel grotere concentratie van planten in een beperkte kweekruimte mogelijk maakt, om nog maar te zwijgen van het feit dat de controle van de bemesting eenvoudiger en nauwkeuriger is.
Behalve dat de voeding van hydrocultuurplanten volledig synthetisch is, aangezien het licht afkomstig is van groeilampen, terwijl water, kleiballen of ander substraat (geen potgrond) alle voedingsstoffen (voedingsstoffen, meststoffen, enz.) Bevatten. ) in chemische vorm ... Niet erg milieuvriendelijk!