In het Publicatieblad van de Franse Republiek (JORF) nr. 0190 van 19 augustus 2015 is er een mededeling van de commissie voor de verrijking van de Franse taal met betrekking tot de woordenschat van landbouw en visserij, waaronder de definitie officiële agroforestry (nf), namelijk: "landbouwproductiemethode waarbij boomplantages worden gecombineerd met andere gewassen op hetzelfde perceel, met het oog op wederzijdse gunstige effecten" , gevolgd door twee annotaties: d ' enerzijds "de aangeplante bomen kunnen behoren tot andere soorten dan bos, in het bijzonder fruitbomen" en anderzijds "agroforestry is een van de aanbevolen praktijken in de agro-ecologie" .
De principes van agroforestry
Er zijn verschillende agroforestry-systemen afhankelijk van de bijbehorende gewassen: rond de bomen kunnen landbouwproductiegewassen worden aangelegd, weilanden met dieren die grazen, maar de bomen kunnen ook worden vervangen door heggen of boomgaarden. Het is de combinatie van verschillende toepassingen van dezelfde bodem die interessante interacties zal genereren in termen van het optimaliseren van hulpbronnen, het vergroten van de biodiversiteit en het verbeteren van de milieuomstandigheden van gewassen door een microklimaat te creëren. INRA-studies hebben aangetoond dat een agroforestry-perceel een opbrengst heeft die 36% hoger is dan een perceel met afzonderlijke gewassen.
Complementariteit wordt altijd gezocht omdat het het mogelijk maakt om natuurlijke hulpbronnen te optimaliseren: dit is het geval bij het opvoeren van gewassen tussen hoge bomen en lage productie eromheen, de verschillende wortelstelsels gaan min of meer diep en permanente dekking van de bodem die erosie voorkomt, net als het windschermeffect van bomen.
Het wortelsysteem van de boom zal bijvoorbeeld uit de diepe lagen van de grond het water en de mineralen halen die nodig zijn voor oppervlaktegewassen, die het voor hen naar boven haalt. Daarnaast hebben bomen ook het vermogen om de grondwaterverontreiniging te verminderen door de uitspoeling van nitraten naar de diepe bodemlagen te beperken, wat eerder positief is voor de drinkwaterstroomgebieden die logischerwijs minder vervuild zullen zijn.
Bepaalde boomsoorten hebben bijzondere eigenschappen waardoor ze stikstof kunnen binden: dit is met name het geval bij acacia ( Robinia pseudoacacia ). Het zal dus in staat zijn om stikstofarme grond te verrijken en de teelt van planten mogelijk te maken die dit nodig hebben, wat het gebruik van inputs zal beperken. Maar in de eerste plaats, met de bladeren van bomen die in de herfst vallen, creëert de ontbinding van deze biomassa humus, een organische stof die rijk is aan biologische activiteit, waardoor de vruchtbaarheid van de bodem duidelijk verbetert.
Bomen spelen ook een rol bij het beperken van de effecten van de opwarming van de aarde: ze nemen CO2 op en slaan koolstof op. Wat waar is als het gaat om het aanpakken van ontbossing in de oerbossen in de wereld, geldt ook voor kleine schaal. Het is ook deze bijdrage van bomen die benadrukt moet worden.
Ten slotte produceren de bomen brandhout, hout, BRF (gefragmenteerd rameal-hout), enz., Wat bijdraagt aan de diversificatie van de productie. Dit is natuurlijk een langetermijnrendement, maar het blijkt buitengewoon winstgevend te zijn als het gaat om de verkoop van houtblokken: echte groene besparingen!
Agroforestry in permacultuur
De praktijk van agroforestry maakt deel uit van het concept van permacultuur, maar wordt over het algemeen beschouwd als met grote oppervlakken, wat de implementatie ervan in een permaculturele tuin beperkt. Over het algemeen gebeurt de omzetting van agroforestry in de tuin via een variantvorm, de bostuin waarvoor slechts kleine oppervlakten moeten worden aangelegd.
Agroforestry beantwoordt precies aan de algemene principes van permacultuur, namelijk consistentie in praktijken en arrangementen tussen het ecosysteem, productie en landschapsesthetiek.