Van de Morchellaceae-familie is de morielje ( Morchella ) een lentepaddestoel , die een van de meest begeerde vanwege zijn smaak is, die zowel heel bijzonder als heel fijn is. Een beetje zoals de truffel, is het een van de prestigieuze paddenstoelen, waarschijnlijk ook vanwege zijn grillige karakter wat betreft zijn uiterlijk!
Hoe morieljes te vinden en te herkennen?
Morieljes worden verzameld van maart tot mei, meestal kondigen ze de komst van de lente aan. Een thermische schok tussen een zeer koude winter gevolgd door opwarming met regen, is bevorderlijk voor het verschijnen van morieljes. Ze kunnen in alle regio's worden verzameld, maar de Franche-Comté, Vogezen of Jura zijn er goed mee bedeeld.
Ze kunnen zeldzaam zijn en zijn niet altijd trouw aan dezelfde plaatsen om te duwen, wat het zoeken naar "morieljes" enigszins bemoeilijkt. Hun favoriete biotoop is vergelijkbaar met een basisaarde, een koele en vochtige plek onder essen ( Fraxinus excelsior ) meer in het bijzonder, maar ook appelbomen, berken, ligbedden, hazelnoten ... Ze kunnen ook groeien op rotte appels, verstoorde of verbrande bodems, divers huishoudelijk afval dat kalk of gips bevat, aan de rand van beken en rivieren, in uw tuin of boomgaard, in de wijngaarden, in woestenij ...
Morieljes hebben een donkere dan lichtere hoed, gevormd uit onregelmatige cellen, die 4 tot 10 cm hoog meet, een witachtige steel die 5 tot 10 cm bereikt voor een breedte van 2 tot 3 cm. Dit maakt het over het algemeen een grote paddenstoel. Het vruchtvlees heeft een licht fruitige geur. Er zijn verschillende soorten:
- gewone morielje ( Morchella esculenta ): met een langwerpige hoed,
- heerlijke morielje ( Morchella deliciosa ): met een dunne en korte steel en een kegelvormige hoed,
- conische morielje ( Morchella conica ): met een echt conische, bijna puntige hoed,
- ronde morielje ( Morchella rotunda ): met eivormige tot ronde dop,
- hoge morielje ( Morchella elata ): met langwerpige hoed langer dan de steel.
Welke paddenstoelen kunnen op morieljes lijken?
Zoals bij alle paddenstoelen, moet u bij twijfel uw pluk laten onderzoeken door een apotheker-mycoloog, maar morieljes zijn nog steeds erg karakteristiek met hun bruine tot grijsachtige hoed.
De enige paddenstoel (foto hierboven) waarmee we de moriel, wat het ook is, niet in het bijzonder moeten verwarren, is de gyromiter ( Gyromitra esculenta ) waarvan de inname fataal kan zijn. Zijn roodbruine of geelbruine hoed is gevormd uit grove lobben die lijken op hersenen die niettemin heel anders zijn dan de longblaasjes van morieljes die aan elkaar zijn gelast. Bovendien is het vruchtvlees geurloos.
Hoe morieljes koken?
Eet nooit rauwe morieljes. Morieljes worden alleen gekookt gegeten omdat ze een giftige stof bevatten, hemolysine, die bij het koken verdwijnt: ze zouden dan "thermolabiel" zijn. Zodra de aardse voet is doorgesneden, moet je ze snel onder de kraan laten lopen om de cellen schoon te maken, ze vervolgens in een theedoek of keukenpapier afdrogen, voordat je ze in boter gestoomd kookt, minstens 15 minuten zodat het gif verdwijnt.
De morielje kan worden gekookt in een pan, in een soep of met roerei, maar het kan ook bij gerechten in saus, waarvan sommige beroemd zijn: coq au vin jaune en morieljes, zwezerik met morieljes ...