Alchornea davidii is een bladverliezende struik afkomstig uit China, waar hij groeit in bossen met koele grond. Het is de enige soort van het geslacht die winterhard is, met een soort die bestand is tegen temperaturen tot -20 ° C.
Deze kleine struik, die in het voorjaar van 2017 een prijs won op het beroemde Fête des Plantes in Saint Jean-de-Beauregard (categorie bomen en struiken), wordt nog steeds niet veel gebruikt door kwekers en zou bekendheid moeten krijgen.
Alchornea davidii vormt een vrij smal bosje met rechtopstaande stengels die weinig vertakt zijn, en produceert korte uitlopers waardoor het door zijn voortplanting aan volume kan winnen.
De bladeren die in de lente uitkomen, vormen de charme van de struik: ze hebben een mooie heldere indiaanse roze kleur, licht zalmachtig, voordat ze verkleuren naar roze-geel en dan groen; en wanneer de herfst aanbreekt, voordat ze vallen, worden ze opnieuw versierd met herfstkleuren die variëren van oranje tot rood. Ze lijken in hun hartvormige vorm op lindebladeren en hebben ook dezelfde grootte, tot 15 cm lang, met de achterkant geslachtsrijp.
De kleine roodachtige bloemen van deze tweehuizige struik zijn onbeduidend en niet echt decoratief. In juni en juli vormen ze clusters langs de stengel.
- Familie: Euphorbiaceae
- Type: bladverliezende struik
- Herkomst: China
- Kleur: Indisch roze blad in het voorjaar, groen, dan roodoranje in de herfst
- Zaaien: ja
- Snijden: nee
- Planten: lente of herfst
- Bloeitijd: juni-juli
- Hoogte: tot 2 m
Ideale bodem en blootstelling voor Alchornea davidii
Alchornea davidii wordt gekweekt in halfschaduw of in de niet-brandende zon in rijke, niet te droge, koele en goed doorlatende grond, indien mogelijk beschut tegen koude wind om de lenteknoppen die klaar zijn om uit te komen te beschermen tegen late vorst.
Datum van zaaien, delen en planten van Alchornea davidii
Er kan gezaaid worden, maar het is eerder aan te raden om in de herfst de uitlopers te nemen die rond de stronk vertrekken vanwege de uitlopers.
Aanplant wordt verwacht in het voorjaar in relatief koude streken of in het najaar in gebieden waar de winter milder is.
Raad van onderhoud en cultuur van Alchornea davidii
Alchornea davidii heeft weinig onderhoud nodig. Het jaar na het planten eventueel tegen strenge vorst beschermen, maar daarna is dit niet meer nodig, want in het ergste geval, als de twijgen bevriezen, zullen er de volgende lente weer nieuwe vanaf de stronk beginnen.
Snoeien is niet nodig, maar als je moet ingrijpen, ga dan verder in de herfst.
Ziekten, plagen en parasieten van Alchornea davidii
Van Alchornea davidii is tot dusverre niet aangetoond dat het vatbaar is voor ziekten of parasitaire aanvallen.
Locatie en gunstige associatie van Alchornea davidii
Alchornea davidii wordt geïsoleerd geplant om te profiteren van het ongewone gebladerte of als struikbed naast andere decoratieve soorten uit de lente, vooral door hun bloei.
Aanbevolen variëteiten van Alchornea voor planten in de tuin
Alchornea davidii is de enige soort die een sierbelang heeft voor aanplant in de tuin. De anderen, voornamelijk uit Afrika, zijn bang voor de kou en hebben lokaal therapeutische toepassingen. Onder deze wordt Alchornea cordifolia in de traditionele geneeskunde gebruikt voor de behandeling van wonden en huidziekten, evenals als diureticum en antimalaria. Alchornea floribunda staat bekend om zijn afrodiserende en hallucinogene eigenschappen, net als Alchornea hirtella . Alchornea laxiflora , wordt plaatselijk gebruikt om ontstekings- en infectieziekten te behandelen.
Alchornea ilicifolia , die groeit in Australië, heeft bladeren die kunnen worden verward met die van hulst ( Ilex aquifolium ). In Zuid-Amerika is Alchornea castaneifolia of "iporuru" gewild vanwege zijn afrodiserende en stimulerende eigenschappen.
(foto credits 1 en 2: Peganum - CC BY-SA 2.0 en foto 3 Deepjoy Tang - CC BY-ND 2.0)