Aalscholver (Corvus marinus), zee raaf

De aalscholver is een middelgrote watervogel van de Phalacrocoracidae-familie in de orde van de pelecaniformes, zoals Jan-van-gent, pelikanen of fregatten. De naam komt van de samentrekking van de Latijnse naam Corvus marinus, wat zee-raaf betekent. Er zijn verschillende soorten aalscholvers waaronder, onder de meest voorkomende, de aalscholver, de aalscholver met dubbele kuif en de aalscholver. Hij is een uitstekende visser, zo erg zelfs dat hij door mensen in sommige delen van de wereld wordt getemd om vis voor hem te vangen.

De aalscholver, zee-raaf

Hoe herken je een aalscholver?

Aalscholvers zijn vogels met een donker, glanzend verenkleed met metalen reflecties. Sommige soorten hebben hun witte buik. Deze vogels zijn herkenbaar aan hun zwemvliezen. Hun snavel is lang, krachtig en verslaafd. Ze hebben ook een kenmerk in hun keel, een soort kleine zak.

Huil en lied van de aalscholver

De mannelijke aalscholver is degene die we het meest horen. Het maakt schorre geluiden die klinken als gekreun en gekreun. Het gebruikt deze oproepen tijdens verkeringvertoningen, in geval van gevaar en bij het vliegen of landen.

Aalscholver tijdens de vlucht

Het leefgebied van de aalscholver

De aalscholver is een watervogel die in de buurt van kusten leeft, vooral op kliffen, meren en rivieren waar hij zijn voedsel vindt. Hij is zeer bedreven in het water maar nogal onhandig op het land. De aalscholver is meestal een kudde, dat wil zeggen, hij leeft in kolonies die uit zeer veel soortgenoten bestaan, in de buurt van zijn voedselbronnen. We zien het, geïnstalleerd op zitstokken zodra het vissen is afgelopen, zijn vleugels wijd uitgespreid om zijn verenkleed te drogen dat niet waterdicht is. Hij slaapt ook in groepen op veilige plaatsen, in bomen of struiken. Kolonies aalscholvers keren elke dag terug naar hun voedselplaatsen met herkenbare V-vormige vluchten en golvende lijnen.

Aalscholver dieet

De aalscholver voedt zich bijna uitsluitend met vis, van de kleinste tot de grootste, zoals paling, die hij vangt door onder water te duiken, voortgestuwd door zijn zwemvliezen. Sommige soorten aalscholvers die vaak aan zee komen, kunnen tot 25 of 50 meter duiken om hun voedsel te vangen. Het keert terug naar de oppervlakte van het water om zijn prooi op te nemen, altijd eerst met de kop. De aalscholver verwerpt eenmaal per dag alle delen van de vis die hij niet verteert (de botten en de schubben) in de vorm van ballen. Hij eet ook schaaldieren, weekdieren, kikkers, reptielen en waterinsecten.

Aalscholvers voeden zich bijna uitsluitend met vis

Aalscholver voortplanting

Aalscholvers nestelen hun nest meestal in bomen of struiken omgeven door water, meestal in kolonies. Maar hij kan het ook bouwen in menselijke gebouwen. De meeste soorten aalscholvers hebben slechts één broedsel per jaar. Het vrouwtje legt eind april, begin mei 2 tot 4 eieren, die ze beurtelings ongeveer 25 dagen bij het mannetje uitbroedt. De jongen verlaten het nest na 80 dagen.

Zijn aalscholvers nuttig of schadelijk voor de tuin?

Geconfronteerd met het zeer grote aantal aalscholvers in onze streken, worden ze ervan beschuldigd bepaalde vissoorten te bedreigen. Het moet gezegd dat ze gemiddeld 1 kg vis per dag nodig hebben. In de tuin kan het ook de oorzaak zijn van het verdwijnen van kikkers en padden voor wie een siervijver heeft.