Zeekraal is een wilde eenjarige plant die voornamelijk aan zee of in de omliggende kwelders groeit . De naam komt van het Latijnse sal , wat zout en hoorn betekent voor hoorn, vanwege de stengels die doen denken aan dierenhoorns. Het wordt ook wel zeehoorn, zeeaquarel, zeeboon, vals zeewier, pantoffel ...
De stengels - die geen bladeren hebben - zijn vlezig als die van een vetplant. In de zomer verschijnen er zonder veel belangstelling kleine geelachtige bloemen.
Dit zijn de jonge scheuten van de stengels die als kruiderij (augurken) of als sperziebonen worden gegeten. De zeekraal is rijk aan minerale zouten, jodium, ijzer, magnesium, vitamine B12. De oesterkwekers en zoutwerkers, professionals die zeekraal kweken, zetten zich in voor een kwaliteitsbenadering die beantwoordt aan specifieke specificaties, herkenbaar aan de termen "Signé Poitou-Charentes" en "Biologische landbouw".
Het komt per ongeluk voor dat de zeekraal wordt verward met de zeevenkel ( Crithmum maritimum ) die groeit op de kliffen en rotsen van de kust en die ook wordt gegeten: de smaak doet denken aan wortel, wat heel anders is!
- Familie: Chenopodiaceae
- Type: meerjarig
- Herkomst: Europa
- Kleur: geelachtige bloemen
- Zaaien: ja
- Snijden: nee
- Planten: herfst
- Bloei: zomer
- Oogst: mei-juni tot augustus
- Hoogte: 20 tot 50 cm
Ideale grond en blootstelling voor zeekraal
Zeekraal heeft zanderige, vochtige en zoute grond nodig, rijk aan stikstof, ideaal zonnig maar zal ook tevreden zijn met halfschaduw.
Datum van zaaien, stekken en planten van zeekraal
De zeekraal is oorspronkelijk wild: hij plant zich vanzelf voort. De zaden worden in de herfst opnieuw ingezaaid, overwinteren in de grond en ontwikkelen zich vervolgens in de lente.
Aan de voorwaarden wordt zelden voldaan om zeekraal te kweken in uw tuin: laat het maar over aan de zoutwerkers van de kwelders!
Advies voor onderhoud en cultuur van zeekraal
Je kunt de jonge voeten knijpen zodat ze struikelen. Zorg er vooral voor dat er altijd water is of dat de grond vochtig is. Bestrooi met zeewater of met water dat je hebt gezouten.
Oogsten, conservering en gebruik van zeekraal
De jonge scheuten kunnen in azijn worden bewaard en worden vervolgens als augurk gebruikt. Ze worden vers geplukt en kunnen rauw in salades worden gegeten of gekookt en gekruid met een noot van zeevruchten als bijgroenten.
Aan het einde van de zomer worden de stengels harder: ze zijn nog goed, maar ze zullen wel gekookt moeten worden.
Ziekten, plagen en parasieten van zeekraal
De zeekraal heeft geen specifieke bekende vijanden.
Locatie en gunstige associatie van zeekraal
Het is een plant die alleen in kwelders of kwelders wordt verbouwd.
Aanbevolen soorten zeekraal voor planten in de tuin
De Salicornia europaea wordt gecultiveerd door de zee (Vendée, Baie de Somme, Bretagne, Charente-Maritime) en de Salicornia emericii komt meer voor in Lotharingen in de kwelders.
De zeekraal fruticosa ( Sarcocornia fruticosa ) is een neefsoort die op dezelfde manier wordt gegeten, en de meerjarige zeekraal ( Sarcocornia perennis ) is minder delicaat van smaak. Beiden zijn veranderd van het geslacht Salicornia naar het geslacht Sarcocornia .