De zilvervis ( Lepisma saccharina ) genaamd zilvervis , uit de familie Lepismatidae, komt voornamelijk voor in huizen, zolang de omgeving maar warm en vochtig is, met een beetje extra stof!
Veilig voor mensen, zijn aanwezigheid binnenshuis is niet per se aangenaam. Laten we dit insect met een mooie naam ontdekken ...
Zilveren vis, identiteitskaart
De zilvervis is een vliegend insect, dat wil zeggen zonder vleugels, dat maximaal 1 tot 1,5 cm lang is. Het heeft gefacetteerde ogen, twee antennes op zijn kop en een zeer beweeglijk plat lichaam, bedekt met ietwat zilverachtige schubben, waarmee het heel snel beweegt, een beetje zoals een vis in het water, wat zijn naam verklaart. volkstong.
Hoewel ze geen geïdentificeerde roofdieren hebben, blijven zilvervispopulaties stabiel. De reproductie is niet enorm aangezien het vrouwtje slechts een twintigtal witachtige eieren legt van maximaal 1 mm. Na een maand hebben de jongen hun volwassen zilverachtige kleur en hun vorm, aangezien het insect ametabool is, maar de volwassenheid wordt pas na 6 maanden bereikt. De levensverwachting van zilvervisjes is gemiddeld ongeveer 3 jaar.
Zilvervissen komen uit tropische streken waar ze van nature buiten leven, vooral in het kreupelhout dat bezaaid is met dode bladeren. Ze komen meestal in een huis of appartement terecht tijdens bijvoorbeeld een verhuizing, waarbij al een tijdje papieren verhuist in dozen. Als deze oude papieren of boeken werden bewaard op plaatsen die een beetje vochtig en warm waren, had de zilvervis alles om goed te zijn. Je vindt ze dus thuis, in de badkamer, de keuken of de wasruimte, een droomruimte voor wie idealiter 25 ° C en 75% vochtigheid in de lucht zoekt! Hij past gemakkelijk onder de plinten en op klaarlichte dag zie je hem nauwelijks omdat hij nogal een nachtelijke activiteit heeft.
Het voedt zich met allerlei dingen, waaronder cellulose in papier, waardoor het formidabel is in musea, bibliotheken en alle archiefdiensten. Thuis voedt het zich met stof, schimmel, haar, haren, textielvezels, mijten, zoete voedselkruimels ... Alles wat te vinden is in de kamers waarin het leeft, zonder dat het bijzonder vuil is: het is niet er is geen verbinding.
Zilvervisjes verwijderen
Zilvervisjes vormen, afgezien van het feit dat hun aanwezigheid in onze interieurs niet erg prettig is, geen enkel gevaar voor mensen of huisdieren, met uitzondering van uw boeken en indien nodig archieven.
Stofzuig eerst regelmatig de kamers en gebieden waar zilvervisjes zijn waargenomen: dit verwijdert de eieren en al het kleine vuil en stof dat ze aantrekt. Ventileer en reinig ook onder gootstenen en wastafels, achter toiletten, op de achterkant van huishoudelijke apparaten, enz.
Je kunt een mengsel van gelijke delen suiker en bakpoeder bereiden dat je in kleine stapels laat vallen in de doorgangspunten van de zilvervisjes: omdat ze worden aangetrokken door de suiker, zullen ze uit de bereiding puilen en afsterven.
Je kunt ook vallen maken van een glazen yoghurtpot waarvan de buitenkant bedekt is met een ietwat ruwe aanraking. Je doet een zoet mengsel op de bodem van de pot; de zilvervisjes zullen worden gelokt, zullen naar binnen klimmen door het ruwe oppervlak van het gips maar zullen er niet meer uit kunnen komen omdat ze niet kunnen evolueren op een glad oppervlak zoals glas.
Ten slotte kun je op de bodem van de plinten en scheuren waardoor ze zich verbergen, een natuurlijk insecticide, diatomeeënaarde, een gebroken rots met gefossiliseerde overblijfselen van mariene microalgen met schurende eigenschappen die de insecten naar de fatale uitdroging.