De Octodon ( Octodon degoes ), of Chileense degoes , is een klein zoogdier van de orde van knaagdieren, dicht bij de gerbil en chinchilla, maar is veel minder bekend dan zijn soortgenoten. Hij is een van de nieuwe huisdieren. De grote nieuwsgierigheid en genegenheid van de octodon maken het een erg populair huisdier voor het hele gezin.
- Grootte: een lijf van 12,5 tot 19,5 cm en een staart van 10 tot 16 cm
- Gewicht: 170 tot 200 g (mannelijk), 250 tot 300 g (vrouwelijk)
- Levensverwachting: tot 15 jaar
- Draagtijd: 3 maanden
Oorsprong en kenmerken van de Octodon
De octodon is inheems in Chili, en meer bepaald van de provincie Huasco tot Curico, aan beide zijden van de Andes cordillera. Hij kan evenveel leven aan zee als op een hoogte tot 1.800 meter. In de natuur leeft de octodon in een droge en rotsachtige habitat met een heet en droog klimaat in de zomer en koud en vochtig in de winter. Dit kleine knaagdier is echter niet bestand tegen extreem hoge temperaturen. In de natuur leeft het ondergronds en graaft het veel galerijen.
De octodon heeft een bepaald teken waaraan hij zijn naam ontleent: een vorm die lijkt op een acht is op zijn kiezen getekend. Dit kleine huisdier heeft een ietwat zijdeachtige bruine vacht op de rug, geel op de buik en grijs op de voeten. Zijn staart is lang en eindigt in zwarte, borstelachtige haren. Zijn achterpoten zijn zo gemaakt dat de octodon gemakkelijk kan rennen, springen en klimmen.
Hoe verzorg je je Octodon?
De octodon is gewend om in groepen te leven. Als huisdier wordt aanbevolen om meerdere van deze kleine knaagdieren tegelijkertijd te fokken. Alleen een degoes verveelt zich en kan doodgaan. Om voor deze kleine metgezel te zorgen, moeten de voer- en drinkbakken regelmatig worden schoongemaakt en moet de kooi één keer per maand worden schoongemaakt. De octodon is een dier dat wordt geboren en dat ten tijde van de schemering volop actief is. Het is belangrijk om het op een rustige plek te installeren en om zijn rust te respecteren, omdat het niet tegen lawaai kan.
Welke habitat voor zijn Octodon?
Omdat de octodon een spring- en klimdier is, heeft hij een vrij grote kooi nodig, en vooral hoog, zodat hij zijn favoriete fysieke oefeningen kan doen. Het moet binnenshuis worden geplaatst uit direct zonlicht en mag vooral niet worden blootgesteld aan een vochtigheidsgraad van meer dan 50%. Als bij warm weer de luchtvochtigheid deze keer te laag wordt, is het raadzaam om een bak met water op de kooi te plaatsen. De octodon is erg gevoelig voor te lage of te hoge luchtvochtigheid. Evenzo kunnen temperaturen boven de 30 graden leiden tot de dood van dit kleine knaagdier.
Zijn leefgebied moet met veel accessoires worden versierd, zodat hij zich kan inspannen. Vanwege zijn behoefte om te graven, moet de octodon ook zijn kooi bedekt met een dikke bodem van zand, die ook dient om zijn klauwen te slijten en zijn vacht te behouden. Om zijn natuurlijke habitat het best te reconstrueren, is het mogelijk om onderling verbonden plastic terraria te installeren die als galerijen zullen dienen.
Welk voer moet ik aan mijn Octodon geven?
De octodon is een herbivoor die zich in de natuur voedt met grassen, schors, bladeren en zaden. Voor in huis zijn er zaden- en fruitmengsels op de markt die daar goed bij passen. Hooi voor knaagdieren is nodig voor de octodon om darmproblemen te voorkomen. U mag uw degoes niet teveel voeren, aangezien dit uw lever kan beschadigen en het is belangrijk om uw dieet niet te veranderen. Een slecht aangepaste voeding is vaak de doodsoorzaak van dit kleine dier. Om te drinken, een fles gevuld met water op kamertemperatuur, waar de octodon gratis toegang toe heeft, doet het heel goed.
Octodon-gezondheid: wat u moet weten
De belangrijkste gezondheidsproblemen van een octodon zijn huidaandoeningen, ademhalingsaandoeningen, diarree, zenuwaandoeningen en plotselinge dood. Om te zien of het dier ziek is, is het noodzakelijk om zijn ademhaling, zijn manier van bewegen, zijn haar, zijn oren, zijn ogen en zijn algemene gedrag te observeren.
De reproductie van de Octodon
De octodon kan zich het hele jaar door voortplanten. In kooien bereikt het geslachtsrijpheid op de leeftijd van 2 tot 6 maanden, eerder dan in het wild. Het vrouwtje draagt haar jongen (tussen de 1 en 10 per worp) ongeveer 3 maanden. Ze geeft ze borstvoeding vanaf de geboorte en gedurende 4 weken, een delicate periode waarin de sterfte van de jongen aanzienlijk kan zijn. Het mannetje zorgt ook voor de kleintjes door ze vooral te wassen. Vijf dagen na de geboorte beginnen de baby's hun omgeving al te verkennen.
Fotocredit n ° 3: Arjan Haverkamp