Vreedzaam en kalm, de Ramirezi ( Mikrogeophagus ramirezi ) is een kleine grondvis die erg populair is bij aquarianen. Eenvoudig te kweken, het is niet erg moeilijk en het past zich gemakkelijk aan al het zoete water aan, omdat het onderhevig is aan grote klimatologische variaties in zijn natuurlijke omgeving. Hij is sociaal, ondersteunt vele andere soorten en deelt graag zijn ruimte, behalve met de garnalen die hij voor zijn maaltijd eet. Ontdek de kenmerken en kweekomstandigheden van deze kleine eivormige vis in dit uitgebreide dossier.
Wie is de Ramirezi?
De Ramirezi ( Mikrogeophagus ramirezi ) is een vis uit de familie Cochlidae en komt oorspronkelijk uit de zoete wateren van Zuid-Amerika, vooral in Venezuela en Colombia. Hij leeft in het wild in heldere, langzaam stromende waterwegen met dichte begroeiing en modderige bodems, maar ook in meren met warmer en turbulent water.
Deze kleine vis heeft een eivormig lichaam en is verkrijgbaar in de kleuren geel, oranje en blauw. Haar huid kan paarse of iriserende reflecties vertonen, afhankelijk van het licht. Het heeft een gemiddelde levensverwachting van drie jaar, net als veel andere vissoorten.
Het is in Azië dat verschillende soorten Ramirezi zijn ontwikkeld om zeer gevarieerde vormen en kleuren te bieden, die in staat zijn om aan de wensen van aquarianen te voldoen. Helaas verminderen deze door de mens veroorzaakte ontwikkelingen de gezondheids- en vruchtbaarheidscapaciteiten van sommige ondersoorten dramatisch. Vooral mannelijke onvruchtbaarheid komt steeds vaker voor.
Deze vis, die veel in aquaria wordt gebruikt, is genoemd ter ere van Manuel Ramirez, een natuuronderzoeker die als eerste deze vis vanuit Bolivia naar Europa bracht in 1948. De naam van het geslacht Mikrogeophagus werd er echter pas in 1998 aan toegeschreven. door Zweedse ichtyoloog Sven O. Kullander.
Het karakter van Ramirezi en de mogelijke samenlevingen
De Ramirezi is een rustige vis die goed kan samenleven met vele andere soorten, vooral grondvissen zoals de Corydoras. Aan de andere kant, vermijd de garnalen, want omdat ze dezelfde omgeving delen als de Ramirezi, zullen ze waarschijnlijk vroeg of laat dienen als maaltijd voor uw kleine gasten! Vermijd ook soorten die te levendig of agressief zijn, omdat ze grote stress kunnen veroorzaken bij de Ramirezi, die de neiging hebben om af te sterven.
De Ramirezi kan goed overweg met de volgende soorten die in zijn natuurlijke habitat voorkomen: Corydoras, Platyrodiras, Hemigrammus, etc.
De reproductie van Ramirezi
De Ramirezi zijn meestal verlegen; het heeft daarom een tank nodig met schuilplaatsen en schuilplaatsen om de voortplanting te vergemakkelijken. Het vrouwtje legt haar eitjes direct in het grind; kies daarom voor een zachte ondergrond zoals zand en reproductie wordt vergemakkelijkt.
Zowel mannelijk als vrouwelijk zijn gemakkelijk herkenbaar. Het mannetje is kleurrijker en heeft puntige rug- en anale vinnen. Bovendien zijn de stralen van zijn rugvin langer en donkerder dan die van het vrouwtje. Wat het laatste betreft, het is herkenbaar dankzij zijn meer ronde vorm en zijn roze buik.
De voortplanting wordt vergemakkelijkt door levend voedsel en water te verversen in kleine, goed osmose porties. Het mannetje wordt dan meer territoriaal en begint met de verkering om zijn vrouwtje te verleiden.
Het vrouwtje legt 150-300 of zelfs tot 500 kleine kleverige eitjes met een diameter van 0,9 tot 1,5 mm. Ze neemt om de beurt met het mannetje om voor ze te zorgen, ze goed te ventileren met hun vinnen en ze te beschermen tegen verschillende roofdieren. De eieren komen uit na ongeveer 40 uur incubatie en bij een temperatuur van 29 ° C. De larven kunnen na 5 dagen alleen zwemmen en smelten binnen de groep om zich te voeden en beschermd te worden.
De Ramirezi zijn monogaam en loyaal, maar het kan gebeuren dat een jong stel niet zo goed met elkaar overweg kan na het leggen en dat de leden de vrucht van hun verloren liefdes verslinden.
Hoe Ramirezi in een aquarium te fokken?
Ramirezi's ideale aquarium
De Ramirezi is gewend om in het wild onder zeer wisselende omstandigheden te leven. Het wordt onderworpen aan grote temperatuurschommelingen volgens de seizoenen, waardoor het zeer tolerant is in aquaria.
Het water zou idealiter een pH tussen 4,8 en 6,8 moeten hebben, maar het kan indien nodig een pH van maximaal 7,6 ondersteunen. Wat betreft de hardheid van het water, het is niet erg belangrijk voor het welzijn van de Ramirezi. Als je het echter wilt laten reproduceren, moet je het onder de 10 gH houden, of idealiter zelfs onder de 5 gH.
De watertemperatuur moet tussen de 26 en 27 ° C liggen, dit is de enige echte vereiste. Bovendien hebben de vele selecties de soort verzwakt, die erg gevoelig is geworden voor de fysisch-chemische samenstelling van het aquariumwater. Vermijd daarom veranderingen die te abrupt zijn om niet te leiden tot de voortijdige dood van uw vissen.
Ramirezi's eten
Als omnivoor moet de Ramirezi worden gevoerd met muggenwormen, artemia en kleine garnalen, zelfs muggenlarven en watervlooien. Omdat het een kleine mond heeft, aarzel dan niet om het voedsel te hakken om het gemakkelijker te kunnen opnemen. Als u dit levend voer van tijd tot tijd kunt vervangen door ingevroren of gevriesdroogde equivalenten, geef dan toch de voorkeur aan deze vorm voor het welzijn van uw vissen en om de voortplanting te bevorderen.
Ten slotte kunt u zijn rantsoen aanvullen met kleine rietjes of korrels die zijn aangepast aan zijn behoeften.