Agrimonie is een bio-indicator voor planten van een bodem die rijk is aan stikstof, die veel voorkomt op schaduwrijke plekken, aan de rand van bossen, langs heggen en paden. Deze kruidachtige vaste plant uit de Rosaceae-familie heeft veel lokale namen: Agrimonie, Agrimonie, eupatoir kruid, Eupatory-kruid, Eupatory van de Grieken of van de Ouden, Gras van Sint-Willem, bosthee (het verving thee als een aangename aromatische drank!) ...
Agrimonie, samentrekkend en tegen diarree
Agrimonia eupatoria is een officinale plant die 60 tot 80 cm groot kan worden. Uit zijn wortelstokachtige stam ontwikkelt zich een dikke, enigszins roodachtige harige stengel met harige bladeren, witachtig groen aan de achterkant, ongeveer twintig centimeter lang, verdeeld in getande segmenten. De gele bloemen met 5 bloembladen verschijnen van juni tot september en vormen een rechtopstaande tros. Ze worden gevolgd door vruchten met haken die in de haren van de dieren blijven haken en zo bijdragen aan de verspreiding van de zaden.
De bovengrondse delen van Agrimonia eupatoria bevatten ontstekingsremmende flavonoïden (inclusief luteoline) en tannines (vooral catechines). Deze hebben een samentrekkende en antibacteriële werking waardoor de plant zeer effectief is tegen diarree bij spijsverteringsstoornissen.
Agrimonie wordt niet in de tuin gezaaid, over het algemeen groeit hij spontaan in braakliggende grond eerder in de schaduw, maar als je hem in je tuin hebt, moet hij in maart worden teruggesnoeid tot 10 cm. Het trekt foeragerende en hulpinsecten aan.
De geneeskrachtige deugden van agrimonie
Het zijn de bladeren en bloeiende toppen die in de kruidengeneeskunde worden gebruikt, met name vanwege hun anti-diarree-eigenschappen, maar ook om de bloedsuikerspiegel bij diabetici te verlagen en de spijsvertering te stimuleren.
Agrimonie werd vroeger gebruikt tegen staar, maar is tegenwoordig vooral een remedie tegen aandoeningen van mond en keel, zoals keelpijn, angina pectoris, keelholteontsteking van sprekers of zangers.
Het hoge gehalte aan tannines, waardoor het samentrekkend is, heeft het lang mogelijk gemaakt om te vechten tegen het ophoesten van bloed, evenals tegen aambeien en zware benen als gevolg van veneuze insufficiëntie.
Agrimonie zou ook worden gebruikt om ontstekingen van de huid en slijmvliezen te verlichten.
Agrimonie kan worden gekocht in apotheken of kruidendokters, maar als het droog is, verliest het bijna al zijn actieve ingrediënten. Het wordt op verschillende manieren gepresenteerd en gebruikt:
- in infusie: 10 tot 30 g agrimonieblaadjes / 1 liter water (3 tot 4 kopjes maximaal / dag) om 10 minuten te laten trekken en zoeten met honing,
- in afkooksel: ongeveer 100 g bladeren van agrimonie / 1 liter water, koken tot een derde: te gebruiken als kompres, gorgelen en mondwater.
Om meer te weten over agrimonie
Agrimonie werd ooit gebruikt om stoffen in okergeel te verven, vanuit het afkooksel.
De geurige agrimonie ( Agrimonia procera ) of hoge agrimonie is een andere soort, groter van formaat, die te herkennen is aan de subtiele geur die de bladeren afgeven als ze verfrommeld zijn, omdat deze een essentiële olie bevat.
Het gebruik van planten voor genezing moet gebeuren door eerst advies in te winnen bij een arts, apotheker of kruidkundige. Zwangere vrouwen, mensen met chronische en ernstige ziekten of die medicijnen gebruiken, dienen een arts te raadplegen voordat ze zelfmedicatie toedienen, wat bijwerkingen kan veroorzaken, waaronder geneesmiddelinteracties.