Nootgras is een knol, een knolgewas, dat ook wel notengras, eikel, amandel of aardnoot wordt genoemd . De plant ziet eruit als een niet-winterhard overblijvend kruid dat als eenjarige wordt gekweekt, maar het lijkt ook op zijn neef, de valse papyrus (Cyperus alternifolius) die als kamerplant wordt gekweekt.
Het eetbare notengras vormt een toefje met zijn lange bladeren die vrij stijf, smal (6 tot 7 mm) en scherp zijn. Hermafrodiete bloemen met rode aartjes verschijnen van augustus tot november. Dit zijn de kleine bruine knollen die samenkomen tot aan de wortels, die we eten: ze hebben de grootte van een hazelnoot, zijn een beetje langwerpig en schilferig.
Het is een plant met een mild klimaat, vooral in het Middellandse-Zeegebied waar hij spontaan groeit in Corsica en de Provence. De smaak doet tegelijkertijd denken aan amandel, hazelnoot en pinda. Pas op, tijgernoten bevatten veel vet!
- Familie: Cyperaceae
- Type: jaarlijks
- Herkomst: Noord-Afrika, Mediterraan Europa
- Kleur: witte bloemen in aren
- Zaaien: nee
- Snijden: nee
- Planten: maart-april
- Oogst: oktober
- Hoogte: 40cm
Ideale grond en blootstelling voor het planten van notengras in de moestuin
Nootgras heeft een lichte, rijke humusgrond nodig die van tevoren goede compost heeft gekregen. Gezien de oorsprong van het notengras heeft het warmte en zonlicht nodig.
Datum van het planten van notenkruid
De vermeerdering van eetbare notenkruid wordt gedaan door knollen te planten of door de bosjes te verdelen, in maart-april, met ongeveer 30 cm tussen elke poot. U stopt 3 tot 6 knollen in elke zak die u bedekt met 3 cm aarde. Zet de rijen 40 cm uit elkaar. Een paar weken zijn nodig voor opkomst.
Advies over onderhoud en teelt van eetbare notenkruid
Let er bij het schoffelen op dat u de nieuwe groei rond de klonten niet beschadigt. Als het erg heet is en er dreigt droogte, geef dan diep water in plaats van vaak.
Sommige mensen stoten lichtjes tegen de bosjes als de voeten ongeveer vijftien centimeter groot zijn.
Oogsten, conservering en gebruik van notengras
De oogst van eetbare noten wordt in oktober, vóór de vorst, gedaan met een vork-tot-schop. Schud ze om de aarde te laten vallen, was ze en laat ze 48 uur in de zon drogen. U houdt ze dan uit de buurt van licht en vochtigheid.
Ze worden dan rauw of gegrild gegeten, als aperitief of als amandelen in gebak. De Italianen gebruiken het voor tafelolie, de Spanjaarden voor een verfrissend drankje, horchata, dat lijkt op gerstestroop.
Ziekten, plagen en parasieten van notengras
Geen speciaal bekende vijanden.
Locatie en gunstige associatie van notengras
Als u geen tuin heeft, kunt u deze in een pot op een balkon planten.
Aanbevolen variëteiten van eetbare notenkruid voor planten in de tuin
De typesoort Cyperus esculentus is de enige die er bestaat.