De paardenbloem ( Taraxacum officinale ), ook wel "leeuwentand", "malsalade", "gouden bloem", "cramaillot" of "monnikskroon" genoemd, is een kruidachtige plant met een penwortel, die gemakkelijk groeit in een wild in de weilanden, waar u het alleen verzamelt als u zeker weet dat het geen fytosanitaire behandelingen heeft ondergaan. Nauwelijks groter dan 10 cm, zal deze plant op het eerste gezicht herkenbaar zijn aan het vormen van een spreidende rozet met bladeren verdeeld in scherpe lobben. Een witte latex stroomt zodra je bladeren of wortels snijdt. Wanneer de enkele bloemsteel met een bloemhoofdje met felgele ligula's verschijnt, is het te laat om de paardenbloem te plukken voor een salade. En hetis nog meer waar als deze bloem vruchten heeft afgeworpen en in een luchtige bal is veranderd.
"Paardenbloemen eten bij de wortel"! Deze beroemde Franse uitdrukking uit de 19e eeuw die dood en begraven betekent, verliest al zijn betekenis, als we weten dat de paardenbloem helemaal geen giftige plant is, met name de wortels. Zeer populair bij fytotherapeuten en kruidkundigen, de paardenbloem daarentegen heeft alleen veel deugden, om alleen zijn diuretisch karakter te noemen. Afgezien van het gebruik in de alternatieve geneeskunde, wordt paardenbloem vooral in salades gegeten. We spreken erover als een medicijnvoedsel.
- Familie: Asteraceae
- Type: kruidachtige vaste plant
- Herkomst: Europa
- Bloemkleur: geel
- Zaaien: ja
- Snijden: nee
- Planten: lente
- Oogst: lente (december tot juni in cultuur)
- Hoogte: 5 tot 10 cm
Ideale grond en blootstelling voor groeiende paardebloemen
Zeer winterhard, de paardenbloem is een plant die overal groeit, zelfs in kleiachtige en compacte grond. In uw tuin zal deze plant tevreden zijn met een frisse en humusachtige grond, evenals een goede zonneschijn.
Datum van zaaien en planten van paardebloemen
Het zaaien van de paardenbloem gebeurt in het voorjaar, van maart tot juni, door de zaden op 1 cm te begraven. Het hijsen gebeurt in veertien dagen. Het is dan nodig om lichter te maken, zodat de voeten 15 cm uit elkaar staan.
Als je wilde paardebloemen wilt herplanten, kun je in het voorjaar planten met de wortel uittrekken, in delen van 5 cm snijden die je 15 cm uit elkaar en 5 cm diep in de grond plant. Een beetje praliné bovenop en een flinke watergift doen de rest!
Advies voor onderhoud en cultuur van paardenbloem
Schoffelen, schoffelen en schoffelen ... Het enige essentiële onderhoud voor paardenbloemen is schoffelen. Maak regelmatig het grondoppervlak los tijdens het verwijderen van onkruid.
Om ze wit te maken, is het mogelijk om ze ongeveer 3 weken voor de oogst in te boter.
Snijd de bloemstengels af voordat ze zich ontwikkelen en naar zaad gaan.
Als de plant onverwachts groeit in uw tuin, en meer in het bijzonder in uw gazon, zult u moeten proberen de paardebloemen kwijt te raken.
De voordelen van paardenbloemen
De bladeren en wortels van de paardenbloem worden gebruikt: de wortels worden op droge plaatsen bewaard en gedroogd, vanwege hun geneeskrachtige eigenschappen, terwijl de bladeren worden gebruikt als voedsel en vers worden gegeten.
De medicinale voordelen van paardenbloemwortels
Paardebloemwortels, vooral gebruikt als afkooksel, behandelen leverfalen door de galfunctie te stimuleren. Bijgevolg werken ze ook tegen constipatie, evenals tegen huidziekten en cellulitis veroorzaakt door leverfalen. De deugden worden ook opgemerkt bij de behandeling van hypercholesterolemie.
Bovendien zijn zijn diuretische deugden al lang bekend (zie de geïllustreerde naam!): Het is een uitstekend zuiveringsmiddel, dat gifstoffen elimineert en de spijsvertering vergemakkelijkt dankzij zijn tonische en smakelijke eigenschappen. Het is een herstellend en regenererend bloed. Het verlicht ook huidproblemen (acne, eczeem, psoriasis) en reumatische pijn.
Afkooksel van paardenbloemwortels : kook 25 g gedroogde paardenbloemwortels in 1 l water gedurende 5 minuten en laat 10 minuten trekken. 150 ml per dag innemen, in kuur van maximaal 4 tot 6 weken. Of gebruik het als tonische lotion voor een stevigere huid.
Paardebloembladeren in salade
Bij paardenbloem zijn alle delen (wortel, bloem, bladeren) eetbaar, maar het meest gegeten zijn de bladeren, die rijk zijn aan vitamine C, bètacaroteen, calcium en eiwitten.
In Japan wordt de wortel gegeten gebakken in olie in donuts of met sojasaus. Het wordt ondanks zijn bitterheid ook rauw gegeten. Het kan ook worden geroosterd ter vervanging van koffie, zoals cichoreiwortel.
De bladeren worden, als ze jong zijn, in salades gegeten, evenals de bloemknoppen, of gekookt als ze ouder zijn.
Paardebloembloemen: kruidenthee, wijn, siroop
Met de bloemen bereiden we kruidenthee, een wijn en een "honing" ook wel "cramaillotte" genoemd, die eruitziet als een gelei of een dikke, gele en geurige siroop.
Ziekten, plagen en parasieten van paardenbloem
Echte meeldauw en naaktslakken kunnen paardebloemen aantasten, maar het is niet echt kwetsbaar.
Locatie en oogst van paardebloemen
De paardenbloemoogst wordt gedaan vóór de bloei. De paardenbloem is een bio-indicatorplant, hij komt overal voor, in een weiland, een gazon, de groentetuin, in een kas, in een bloembed… Als je hem in de weilanden moet verzamelen, kies dan een akker die biologisch geteeld is!
Paardebloemvariëteiten aanbevolen voor aanplant in de tuin
De 'verbeterde Montmagny groen' , biedt zeer ingesprongen donkere bladeren, 'A full heart verbeterde' vormt grote compacte bosjes goed aangevoerd ...