Er wordt vaak gezegd dat witte katten meer kans hebben dan anderen om doof te zijn. Dit is een wetenschappelijk bewezen feit. Het risico is echter meer of minder belangrijk afhankelijk van de kleur van hun ogen, omdat doofheid een genetisch defect is dat verband houdt met de kleur van het haar en de ogen. Ontdek de redenen voor dit verbazingwekkende fenomeen.
Doofheid bij witte katten: genetica fout
Een kat met wit haar is eerder doof dan een andere. Deze bijzonderheid wordt verklaard door genetica, en meer in het bijzonder door een genetische mutatie. Het W-gen is erbij betrokken, omdat het voorkomt dat de cellen die verantwoordelijk zijn voor pigmentatie, worden geactiveerd en normaal functioneren; hierdoor verkleurt de vacht van de kat niet en blijft hij wit. Het blijkt echter dat het W-gen (voor White-gen), wanneer het actief is, de vernietiging van de cellen van het orgaan van Corti kan veroorzaken, ter hoogte van het binnenoor, wat doofheid van het dier. Dit manifesteert zich in de eerste dagen na de geboorte van het kitten. Deze genetische afwijking is vergelijkbaar met het Waardenburg-syndroom bij mensen. Ook in dit gevalde betrokken personen hebben een disfunctie van het orgaan van Corti in verband met het ontbreken van huidpigmentatie.
Bovendien komt doofheid meer of minder vaak voor, afhankelijk van de kleur van de ogen van de kat. Geschat wordt dat wanneer een witte kat blauwe ogen heeft, er 50% kans is om doof te zijn. Als hij muurogen heeft, dat wil zeggen een blauw oog en een groen of bruin gekleurd oog, heeft hij een risico van 40% om doof te zijn. Aan de andere kant, als geen van zijn ogen blauw is, daalt het risico op doofheid tot 20%. Omgekeerd, als alle kittens met blauwe ogen worden geboren, zoals bij mensen, wordt geschat dat 70% van de katten met het W-gen deze blauwe kleur zal behouden naarmate ze ouder worden.
Doofheid bij katten met wit haar is daarom niet systematisch, omdat sommige een perfect gehoor hebben, en het is niet altijd bilateraal. Sommige katten met sneeuwkleurige jassen zijn inderdaad maar aan één oor doof. En vreemd genoeg, als deze katten muurogen hebben, is het vaak het oor aan de blauwe oogzijde dat doof is. Evenzo hebben katten die geen geheel witte vacht hebben, dat wil zeggen: als het vlekken van een andere kleur bevat, het dier niet het W-gen heeft en daarom zeer weinig risico om doof te zijn. Sommige witte katten worden echter geboren met een vlek van een andere kleur op het hoofd; dit is de kleur die het dier zou hebben gedragen zonder het W-gen. Maar in dit geval verdwijnt dit kleine vlekje met de leeftijd.
Ten slotte moeten witte katten niet worden verward met albinokatten. In het laatste geval is er een andere genetische mutatie aan het werk en zijn deze dieren niet doofder dan normaal.
Kattendoofheid: een erfenis om mee te leven
Waarom zijn sommige katten doof en andere niet? Deze vraag is complex en omvat veel genetische factoren, behalve de kleur van de vacht en de ogen. We zeggen in dit geval dat deze verklaring polygeen is, dat wil zeggen dat het het gevolg is van verschillende genen waarvan de som doofheid veroorzaakt en waarvan de meeste nog niet door de wetenschap zijn geïdentificeerd.
Als een witte kat doof wordt geboren, mag u niet verwachten dat uw gehoor met de leeftijd verbetert. Omgekeerd, als een witte kat niet doof geboren wordt, maar doof wordt naarmate hij ouder wordt, zal dit gehoorverlies niet gerelateerd zijn aan het W-gen, maar aan normale gehoordegeneratie als gevolg van leeftijd of ziekte.
Het lijkt erop dat dove katten een deel van hun gehoorverlies compenseren met een beter zicht. Studies hebben inderdaad aangetoond dat dove katten beweging beter kunnen begrijpen, vooral de bewegingssnelheid van een object, en dat ze een breder gezichtsveld lijken te hebben dan een horende kat.
Helaas is doofheid bij witte katten niet zonder gevolgen. Het zijn veel gevoeliger dieren en meer vatbaar voor stress. Het gehoorverlies veroorzaakt inderdaad een verlies van herkenningspunten die de andere zintuigen niet volledig kunnen compenseren. Deze katten zijn daardoor veel gevoeliger bij veranderingen, ze staan vaak verder weg, soms zelfs agressiever. Ze zijn over het algemeen ook spraakzamer en luider als ze proberen om gehoord te worden, maar zonder het bereik van hun stem te meten.
Eigenaren van dove witte katten wordt aanbevolen om de toegang tot de buitenlucht te vermijden of sterk te beperken, omdat het dier niet altijd gevaar ervaart. Het risico om geraakt te worden door een voertuig wordt inderdaad vergroot doordat het dier het niet hoort aankomen.
Om het risico op het baren van een doof kitten tijdens het fokken te verkleinen, moeten sommige kruisingen eenvoudigweg worden vermeden.
- Vermijd het kruisen van twee witte katten. Minstens één van de twee ouders moet gekleurd zijn, maar houd er rekening mee dat het witte masker dominant blijft op het nest als een van de ouders wit is. Gemiddeld wordt slechts 25% van de kittens geboren uit een blanke ouder en een gekleurde pelsouder doof geboren, terwijl het risico oploopt tot 50% bij twee blanke ouders.
- Vermijd het fokken van een kat die al doof is. In dit geval is het risico van overdracht binnen bereik in de orde van grootte van 50%.
- Vermijd het kruisen van twee katten met blauwe ogen, zelfs als ze niet wit zijn, aangezien het risico op doofheid blijft bestaan, hoewel het moeilijk te kwantificeren is.