De pauw, majestueus dier met blauwe veren, fokadvies

Inheems in India, wordt de pauw, met zijn koninklijke allure, steeds meer gewaardeerd door individuen als een fok- en gezelschapsdier. Het is waar dat dit majestueuze dier met blauwe veren, dicht bij fazanten en parelhoenders, het beste effect heeft in een park. Het wiel dat deze vogel met zijn staart maakt tijdens de verkering is altijd een wonder. Dit dier is ook vertederend door zijn wilde kant. De pauw heeft daarentegen veel ruimte nodig om te leven.

De pauw, majestueuze vogel met blauwe veren

De kenmerken van de pauw

De pauw is een galliforme vogel van de phasianidae-familie. Er zijn verschillende soorten pauwen. De bekendste is de blauwe pauw. Het verenkleed is metaalblauw bij de nek, bruin met zwarte strepen op zijn rug en het heeft een lange sleep. Het vrouwtje van de blauwe pauw is geheel bruin van kleur. Tweelingbroer van de blauwe pauw, afgezien van een effen zwart verenkleed op zijn rug, is de nigripenne pauw iets zeldzamer in de fokkerij. Een andere soort pauw is de witte pauw, een majestueuze vogel, vooral als hij een radslag maakt. De witte pauw is veel zeldzamer dan de blauwe pauw. Er is ook de kruidige pauw, groter op poten en slanker van uiterlijk dan de blauwe pauw, die een metallic groene sleep heeft als hij volwassen is, en de opalen pauw met een blauwgrijze kleur.Vooral de schrille kreet van de pauw is herkenbaar.

Opmerking: een decreet van juli 2010 classificeert de pauw als een soort waarvoor een prefectuurvergunning voor detentie vereist is en waarvan de markering verplicht is in de fokkerijen.

De pauw is een galliforme vogel van de phasianidae-familie

Het leefgebied van de pauw

Het grootbrengen van pauwen hangt voornamelijk af van hoeveel ruimte u eraan kunt besteden. Als u een zeer grote kavel heeft, kunt u kiezen voor semi-vrijheid van de pauw. Het voordeel van deze manier van fokken is dat pauwen zich beter ontwikkelen. Ze hebben ruimte en voedsel die hun groei enorm vergemakkelijken. Afhankelijk van het klimaat in de regio kan een pauw het hele jaar door in semi-vrijheid verblijven zonder zelfs maar een schuilplaats nodig te hebben. Als de winters daarentegen koud zijn, is het beter om ze plaatsen te geven waar ze kunnen schuilen. Semi-vrijheid daarentegen is gevaarlijk voor pauwen tijdens de incubatieperiode. De eieren die door het vrouwtje worden bedekt, zijn inderdaad overgeleverd aan roofdieren zoals vossen, marters of wasberen. Op dezelfde manier,het is het beste om uw pauwen niet vrij rond te laten lopen als ze nog klein zijn.

Als je land je niet toestaat om je pauwen in semi-vrijheid achter te laten, wordt er gefokt in volières die zijn aangepast aan dit dier. Deze volières zouden omheiningen moeten hebben, paddocks genaamd, waar pauwen slapen en schuilen bij slecht weer. Deze paddocks kunnen worden afgesloten door een deur die het dier kan openen of halfgesloten door een muurtje. Pauwen zijn niet bang voor de kou en bovenal ondersteunen ze geen plaatsen waar lucht wordt opgesloten. De paddocks moeten groot zijn om in het bijzonder overeen te komen met die van de mannelijke pauwen waarvan de trein erg lang is.

Elke vogel moet kunnen rekenen op een ruimte van ongeveer 7,5 m². Bovendien slapen pauwen hoog op steunen op ongeveer 1,50 meter van de grond. Voor het comfort en de gezondheid van pauwen verdient het de voorkeur dat deze steunen zijn gemaakt van hout in plaats van staal of beton, materialen die in de winter erg koud zijn. Om goed geïsoleerd te zijn van kou en vocht kan de paddockvloer worden afgedekt met hout of anderszins met een laag stro, zaagsel of zand, mits deze regelmatig wordt schoongemaakt. Voor een "familie" pauwen dient de oppervlakte van de volière 15 tot 20 m² te zijn en minimaal 2 meter hoog. Het hoeft geen dak te hebben. Gedeeltelijke dekking van de volière is voldoende.

Pauwen hebben veel ruimte nodig om te leven

De levensomstandigheden van de pauw

Pauwen hebben veel ruimte nodig om te leven. In semi-vrijheid hebben ze een perceel nodig van minimaal 10.000 m². Pauwen leven meestal in gezinnen, dat wil zeggen, ten minste één mannetje en drie of vier vrouwtjes. Plaats nooit twee mannelijke pauwen in dezelfde ruimte, omdat ze het risico lopen te vechten tot de dood. De pauw is een angstige en angstige vogel die niet bang hoeft te zijn. Dit dier leeft evenveel op de grond als in de bomen waar het bij gevaar of om te rusten en te slapen zal neerstrijken tijdens het vliegen. Om te voorkomen dat de pauwen aan uw fokkerij ontsnappen, kunt u hun splitsing uitvoeren, dat wil zeggen het afsnijden van de uiteinden van hun vleugels om te voorkomen dat ze vliegen. Door deze techniek kunnen ze echter blijven zitten omdat pauwen tot een hoogte van meer dan 1,70 meter kunnen springen.

Pauw die het wiel maakt

De pauw voeren

Het dieet van pauwen is zeer gevarieerd aangezien ze bijna alles eten. Ze voeden zich voornamelijk met granen, planten, fruit, maar ook met wormen en insecten. Granen worden meestal gemaakt van een mengsel van maïskorrels, zonnebloempitten, haver, gerst of gierst. Wat betreft planten, pauwen zoals paardenbloem, alfalfa, rode en witte klaver, morgelina, mierikswortel, bieten, bloemkool of selderijblaadjes, groene sla of zelfs distels. Pauwen zijn ook dol op fruit zoals appel, peer, tomaat, pompoen, kers, pruim en druif. Ze voeden zich ook met voedsel van dierlijke oorsprong, zoals regenwormen, kevers en hun larven, en andere insecten zoals de coloradokever. In semi-vrijheid,pauwen voeden zich alleen.

Peacock gezondheid

Als winterhard dier is de pauw winterhard en vertoont hij zelden gezondheidsproblemen. Maar het kan worden aangetast door dezelfde ziekten als hanen en kippen, inclusief parasieten. Pauwen die in volières worden gekweekt, moeten minstens één keer per jaar tegen wormen worden behandeld, die in semi-vrijheid minstens één keer per drie maanden. Pas ook op voor externe parasieten zoals luizen of motten. De levensverwachting van de pauw is vrij lang, tussen de 15 en 20 jaar. In juli ruien de mannetjes en verliezen hun prachtige kleurrijke veren die de volgende lente weer aangroeien.